نه به احمدینژاد آری به دموکراسی در برلین
شبکهی جوانان ایرانی در برلین
بیش از هزار نفر از ایرانیان مقیم برلین در روز 4 آگوست برابر با 13 مرداد خورشیدی به خیابانهای برلین آمدند تا این پیام را به گوش افکار عمومی جهان برسانند که احمدینژاد رییس جمهور مردم ایران نیست.
این تظاهرات به فراخوان شبکهی جوانان ایرانی در برلین و جمعیت پشتیبانی از مبارزات و مطالبات حقطلبانه و آزادیخواهانه و دموکراتیک مردم ایران از آدنائوپلاتز در ساعت 6 بعدازظهر آغاز شد.
پیش از آغاز تظاهرات مارال یکتا، از اعضای شبکهی جوانان ایرانی در برلین با خوشآمدگویی به شرکتکنندهگان، مراسم را آغاز کرد. سپس سهراب مختاری، دیگر عضو شبکه بیانیهی این تشکل را به زبان آلمانی خواند. در بخشی از این بیانیه آمده است: «تنفیذ دولت کودتا به معنای پایان مبارزه نیست بلکه آغاز دورهی جدیدی از مبارزه برای آزادی و دموکراسی است. این مبارزات مردم است که میتواند پروژهی سرکوب را با شکست مواجه کند. سرکوب نباید موجب ترس ما شود بلکه باید موجب آن شود که مبارزه را گسترش دهیم تا بتوانیم در مقابل سرکوب بایستیم. مردمی که در مقابل گلولههای مستقیم از جانشان گذشتهاند از ما میخواهند مبارزه در خارج از کشور را تداوم دهیم. ما دوشادوش مردم ایران تا برچیده شدن دیکتاتوری مذهبی ایستادهییم.»
پس از سهراب، امید یکی از جوانان فعال در برلین هم متنی را خواند. او با اشاره به نقش رهبر حکومت اسلامی و باند رهبری در پروژهی کودتا به نقش سپاه و بسیج در سرکوب مردم پرداخت. امید در مورد آنچه «دادگاه های نمایشی و اعترافات دروغین» خواند گفت: «هدف از این دادگاهها ایجاد فضای رعب و وحشت است.» او همچنین نقش امروز قاضی مرتضوی را در سرکوب مخالفان با نقش لاجوردی، قصاب اوین در دههی شصت مقایسه کرد و از مصباح یزدی به عنوان «پیر خونخوار» یاد کرد.
پس از سخنان امید حرکت تظاهرکنندهگان آغاز شد. در جلوی صف تظاهراتکنندهگان پلاکارد بزرگی حمل میشد که بر روی آن نوشته شده بود: «نه به احمدینژاد. آری به آزادی، دموکراسی و عدالت». همچنین 9 بالن به رنگهای پرچم ایران از میان صفوف تظاهرات در آسمان برلین خودنمایی میکرد.
شعارهای این تظاهرات که به زبانهای آلمانی و فارسی داده میشد عبارت بودند از: «زندانی سیاسی آزاد باید گردد»، «سرنگون باد دیکتاتور»، «برقرار باد همبستگی بینالمللی»، «استقلال، آزادی، جمهوری ایرانی»، «احمدینژاد فاشیست و قاتل است»، «ما اینجا هستیم، صدای ما بلند است، ما مخالف احمدینژاد هستیم»، «آزادی برای ایران»، «آزادی مطبوعات، آزادی عقیده، آزادی فردی».
صف تظاهراتکنندهگان با رسیدن به کنارهی کلیسا شکسته در ساعت 9 شب متوقف شد و پس از آن پروفسور فونکه، استاد علوم سیاسی دانشگاه آزاد برلین و جم ازدمیر، رییس حزب سبزهای آلمان سخنرانی کردند. فونکه با اشاره به چند مورد مشخص از کشتهگان جنبش مردم ایران در بخشی از سخنانش گفت: «مردم در ایران به این کشتارها اعتراض میکنند و مبارزهی مردم ایران برای آزادی پس از تحلیف احمدینژاد هم ادامه خواهد داشت.»
جم ازدمیر نیز که بخشی از سخنانش را به زبان فارسی بیان میکرد ضمن همبستگی با مبارزهی مردم ایران از نقش پیشتاز زنان در این مبارزه تقدیر کرد و افزود: «هرچند احمدینژاد رییس جمهور حکومت ایران شده است اما مبارزهی مردم نشان میدهد او رییس جمهور مردم نیست.»
پس از ازدمیر پرویز دستمالچی از اعضای جمعیت پشتیبانی از مبارزات و مطالبات قطعنامهیی را خواند که در آن برگزارکنندهگان خواهان به رسمیت نشناختن دولت احمدینژاد از سوی دولتهای جهان، برگزاری انتخابات آزاد با نظارت مراجع بینالمللی، آزادی بدون قید و شرط زندانیان سیاسی، محاکمهی آمران و عاملان کشتار مردم، آزادی بیان عقیده در تمام اشکال آن و لغو هر نوع سانسور، آزادی تحزب و تشکلهای مستقل صنفی، آزادی تجمعات مسالمتآمیز و آزادی فعالیت هر نوع تشکل دموکراتیک مدنی و لغو هر نوع تبعیض قانونی و اقدام عملی مغایر مفاد منشور جهانی حقوق بشر و ضمایم پیوست آن شده بودند.
تظاهرات اعتراضی ایرانیان برلین ساعت ده شب با همخوانی سرود یار دبستانی من در حلقهیی انسانی به بزرگی محوطهی جلویی کلیسا شکسته و رها کردن بالنهای سه رنگ در آسمان برلین به اتمام رسید.
[Zurück]