دوستان محترم اجا وبطور مشخص جناب بابک خان امیر خسروی ؛ 

قبل از وارد شدن به مطلب مایلم چند سوال از همه اتان بکنم ؟ چه میزان وحدت نیروهای جمهوری خواه سکولار- دمکرات را برای کمک به پیشبرد نظرات این گروه از فعالین سیاسی ضروری می دانید ؟ چه میزان هزینه برای وحدت با اپسدا و همسو کردن ما با خودتان می توانید ومیخواهید بپردازید ( بعبارتی یک محفل کوچک هزینه اش بسیار کمتر از گرد اوردن یک جمع بزرگ و همسو کردن انها با هم است  ولی اینکار خمیر مایه وحدت نیرو های جمهوری خواه سکولار - دمکرات است پس به زحمتش از طرف ما می ارزد شما چطور؟) . در خود چه میزان توان استدلال برای قانع کردن ما می بینید ؟ ایا نگران ان هستید که وحدت این دو جریان موجب تضعیف نگرش درست شما شود ؟ 

در جمع اجا و بطور مشخص گرایش رفرمیستی ان افراد با تجربه ودانش سیاسی همچون شما بسیارند پس چه باک اگر ما و شما وحدت کنیم ؟ هرکه دلایل قوی ومعنوی اورد حرفش پیش میرود ونه انکه رگهای گردن. 

یک نکته هم بنظرم نیاز به تصریح از جانب من دارد . بیشترین لطمه به جریانهایی چون ما از ابتدای انقلاب کم حوصلگی و سپس انشعاب بوده است و در کنار ان نگرانی از وحدت ونوعی گروه گرایی که انگار هر گروهی تافته جدا بافته است . لذا قبل از شروع بگویم که اجا و اپسدا بلحاظ فکری دچار تنوع همسان هستند و از این بعد تفاوت جدی ندارند ؛ پس بجای خرده گیری ها اصل را بر وحدت بگذاریم ودرک های نادرست همدیگر را اصلاح کنیم تا این مباحث نتیجه مثبت برای جمهوری خواهان سکولار-دمکرات داشته باشد . 

حال با توجه به اهمیت مطالب فوق برای من به طور کاملا خلاصه به نکته های شما اقای امیر خسروی بپردازم : 

- در مورد بند یک ودو شما ؛ مطلب را تعیین کننده نمی دانم واز ان می گذرم . اطلاع درستی هم از ان ندارم 

- در بند ۳ با توجه به اینکه منشور ما تاکید بر گذار خشونت پرهیز دارد . اصلا برداشت شما از نوشته کوثری نادرست است وبر همین پایه بر این دوستمان گران امده اید . ایشان می گوید ما نمی دانیم چه پیش خواهد امد . چگونه شما چنین برداشت می کنید که برای اپسدا گذار از جمهوری اسلامی و نه شکل گذار مهم است ؟ حمید می گوید  ما نمی توانیم از هم اکنون پیش بینی کنیم که چه خواهد شد ؟ غرب وشرق وجمهوری اسلامی هم نمی دانند تا چه رسد به ما وشما اما هم ما وهم شما می دانیم که گذار قهر امیز از جمهوری اسلامی بدترین و خطرناکترین راه عبور از جمهوری اسلامی است وهرگز از لوله تفنگ مردم سالاری بوجود نمی اید پس ما وشما ارزو میکنیم ودست در دست هم می گذاریم تا قدرتی شویم که مبلغ تغییرات ساختاری در جمهوری اسلامی است که گوش شیطان کر همان گذار است . اگر واقعا بخواهیم حرفمان شنیده وصدایمان بگوش برسد ناچاریم با هم باشیم . بقیه دریافت ها از نوشته حمید ومدارک اجا در همین چارچوب قابل بحث است وبیش از ان اطاله کلام. عزیز برادر ما در این مورد هیچگونه اختلافی با شما نداریم و برداشت شما شاید از بیان نارسای رفیق ما بوده و انهم چون هرگز گمان نداشت شما چنین دریافتی بکنید . من شخصا استدلال شما را درست می دانم ومغایرت محسوسی با گفته کوثری نمی بینم 

- در بند چهار شما درست میگوئید که مبارزات اجتمایی یا جنبش های حقوق شهروندی با رفرمیسم متفاوت است . مضمون گفته حمید را خودش حتما توضیح می دهد . اتفاقا با تاسف دیگری باید بگویم که همواره گروه ها واحزاب سیاسی از فعالیت های اجتمایی سو استفاده کرده وانها را الوده به سیاست های گروه وحزب خود کردند ودر نتیجه همانگونه که شما بدرستی اشاره کردید با سقوط حزب ان سندیکا و غیره هم افتادند . امید که ما دچار این خطا نشویم .

-در بند پنج بخوبی یخه دوست مرا گرفته اید . اول از شما سوال کنم : رفرمیسم بعقیده شما با تغییرات ساختاری در تناقض قرار نمی گیرد ؟ اصلاح طلبان ساده وروشن مایلند جمهوری اسلامی بماند ولی قوانین تا حدی که جمهوری اسلامی را در کلیت خود زیر سوال نبرد قابل اصلاح است . این با تغییرات ساختاری و باورهای شما برای استقرار ازادی ؛ دمکراسی وحقوق بشر متفاوت است . برای شما و دوستان همفکر شما که ما را هم کمابیش شامل می شود بقول شما ازادی ؛ دمکراسی و رعایت حقوق بشر اصل است وتغییرات ساختاری مورد نظر این نگاه رفرمیستی تا پایان این مسیر ادامه می یابد و اگر ناچار از جمهوری اسلامی عبور کند هم شما و ما اصول خود را کنار نمی گذاریم که امیدوارم استقرار سکولار-دمکراسی بخشی از ان باشد . بدین ترتیب ما وشما تا بخش قابل توجهی از مسیر با برادران مبارزو اگاه اصلاح طلبمان همراه هستیم ولی در نقطه ای که هنوز مشخص نیست یا راه سومی را مشترکا می یابیم یا جدا می شویم . ایا شما الزام به رعایت اعلامیه جهانی حقوق بشر ومصوبات مرتبط بعدی با ان را دارای ضرورت اجرایی می دانید . درانصورت این تغییرات براستی که عمیق است شما انرا تغییرات ساختاری بنامید ما فعلا گذار خشونت پرهیز . در مسیر وحدت می توان انرا که مناسب تر است برگزید . اما ما را متهم به این نکنید که ما می خوهیم جمهوری اسلامی نباشد و به هر شکل از ان گذر کنیم . سه سه بار به نه بار از ابتدای جمع شدن اولیه ما به عواقب خانمان برانداز گذار به هر شکل واقف بوده و  بهمین جهت خشونت پرهیز بودن بخش لایتجزای منشور ماست . 

اما شعار اخر شما از شما بعید است : نسل ما چه کاره بود که بتواند یا بخواهد سرنوشت ملت را بدست مردم عاصی خیابان ها بگذارد . اخر ما کجا تعیین کننده بودیم ؟ از طرفی از کجا مردم عاصی خیابان سرنوشت را تعیین کردند . انها عکس اقا را در ماه دیدند و هرچه او می گفت وتشکیلات مساجد بنمایندگی از او طرح می کردند به اجرا می گذاشتند . تنها موردی که سر خود عمل کردند جریان میدان ژاله بود که بلافاصله روحانیت کنترل اوضاع را بدست گرفت . بگذریم باز برمیگردم به سوالات اول خود وباز از شما ودوستان دیگر خواهش میکنم به روند وحدت با بدبینی ونکته گیری برخورد نکنید . ما با امید انحلال باز هم می گویم انحلال در واحد بزرگتری متشکل از سایر جریان های جمهوری خواه که مخالف گذار خشونت امیز یا به هر طریق باشند ومدافع حکومتی سکولار-دمکرات گام براه گذاشته ایم . 

سنگ پرانی دشمنان را باکی نیست تلخی ان کلوخی است که از دوست رسد 

والسلام

خسرو بندری