شریفه محمدی، فعال حقوق زنان و کارگران و نماد مقاومت مدنی در آستانۀ اعدام
دیوان عالی جمهوری اسلامی ایران در نیمۀ مرداد ۱۴۰۴ حکم اعدام شریفه محمدی، فعال حقوق زنان و کارگران، را که در اسفند ۱۴۰۳ توسط دادگاه انقلاب رشت صادر شد، تأیید کرده است. این تصمیم، آخرین امکان تجدیدنظر را از میان برده و عملاً راه را برای اجرای حکم مرگ او هموار ساخته است.

شریفه محمدی © .
توسط:ناصر اعتمادی
شریفه محمدی به "شورش مسلحانه علیه حکومت" اسلامی (بغی) متهم شده است. اما خانواده و نزدیکانش تأکید می‌کنند که او نه تنها هرگز دست به اقدام مسلحانه نزده، بلکه تمام فعالیت‌هایش در چارچوب دفاع مسالمت‌آمیز از حقوق انسانی، به‌ویژه حقوق زنان و کارگران، بوده است.
پیشینۀ یک فعال مدنی
شریفه محمدی، ۴۶ ساله، مهندس طراحی صنعتی و مادر یک فرزند خردسال است. او در رشت و استان گیلان سال‌ها برای حقوق زنان و کارگران فعالیت کرده و با برگزاری مراسم نمادین در روزهای جهانی کار و زن صدای دادخواهی را بلند کرده است. محمدی تا سال ۲۰۱۱ از اعضای یکی از کمیته‌های یاری‌رسانی به ایجاد سندیکاهای مستقل بود که در ایران غیرقانونی اعلام شده‌اند.
حکومت ایران شریفه محمدی را به عضویت در  حزب کردستان ایران کومله متهم کرده است؛ اتهامی که قاطعانه از سوی نزدیکان و خانواده‌اش رد شده استß

نگران مجازات عریان/بررسی هشدار انجمن علمی روانپزشکان ایران درباره اجرای علنی احکام اعدام
نتایج یک پژوهش نشان می‌دهد ۵۲ درصد کودکان شاهد اعدام در ملأعام دچار اختلال پس از ضربه‌ای می‌شوند

سارا سبزی، نسیم سلطان‌بیگی/گروه جامعه
جمعیت اطراف محل اجرای حکم اعدام محکوم، حلقه زده و صدها چشم منتظر است چهارپایه اعدام از زیر پای او کشیده شود. حکم که اجرا می‌شود، دست‌ها برای کف‌زدن‌ بالا می‌رود؛ تصویری از صبح روز 28 مردادماه امسال در بیرم فارس. دو روز بعد از آن، تصویری مشابه در کردکوی گلستان ساخته می‌‌شود و آن جمعیت بزرگ، اجرای حکم اعدام در ملأعام را با تشویق‌های تمام‌نشدنی تایید می‌کنند. با فاصله‌ای کوتاه، یک تصویر سلفی با جنازه به‌دارآویخته و حضور کودکان در صحنه اعدام، منتشر و کم‌کم اعتراض‌ها آغاز می‌شود. ß 

«سه‌شنبه‌های نه به اعدام»: گسترش اعتصاب به ۵۰ زندان کشور
در پی جنگ دوازده‌روزه ایران و اسرائیل، حکومت با برپایی چوبه‌های دار در پی تشدید فضای ارعاب است. تنها در مردادماه ۱۶۶ نفر اعدام شدند.

۴ شهریور ۱۴۰۴
نگران‌کننده‌ای افزایش یافته است. تنها در مردادماه، ۱۶۶ نفر به دار آویخته شدند. طی هفته گذشته نیز ۳۱ نفر از جمله یک زن، جان خود را بر اثر اعدام از دست دادند. دو تن از این قربانیان در شهرهای کردکوی و بیرم لارستان در ملاعام حلق‌آویز شدند.
کارزار «نه به سه‌شنبه‌های اعدام» در گزارش هفتگی خود تأکید کرده است: «حکومت اعدامی قصد دارد با تحقیر و عادی‌سازی خشونت، جامعه را در وحشت فرو برد.» ß

چرا کودتای ۲۸ مرداد چرخشگاهی تاریخی است؟

سه شنبۀ گذشته ۲۸ مرداد ۱۴۰۴ هفتاد و دومین سالگرد کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ بود. سال‌هاست در سالگرد این رویداد تاریخی در رسانه‌های فارسی زبان داخل و خارجِ کشور بحث‌های دامنه داری درمی‌گیرد و این پرسش که آیا برافتادن دولت محمد مصدق در ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ نتیجۀ کودتا بود یا قیام ملی، گروه‌هایی از ایرانیان را رو در روی هم قرار می‌دهد. ß

https://t.me/paivandisaeed/198
کانال سعید پیوندی Paivandi, [26 Aug 2025 um 17:58]
با شکست‌ها و تاریخ دردناک کشورمان چه باید کرد؟
سعید پیوندی
با تاریخ، حوادث دردناک و آن‌چه بر کشور ما رفته است مانند 28 مرداد، انقلاب 57، دهه خونین 1357-1367، جنگ ایران و عراق با صدها هزار کشته و زخمی و شکست رویای "راه قدس از کربلا می‌گذرد"، تنش دنباله‌دار با امریکا از سال 57، ورشکستگی "محور مقاومتی" که قرار بود اسرائیل را نابود کند، حمله امریکا و اسرائیل به ایران چه باید کرد؟
بسیاری از کشورهای جهان با چالش دوران پس از شکست‌های نظامی، جنگ داخلی، انقلاب و سرکوب‌های سیاسی روبرو بوده اند. چگونگی برخورد به تروما و ناکامی‌ در تاریخ آزمونی بزرگ سیاسی و فرهنگی برای یک کشور و میزان بلوغ آن است. ß

«شرق» از اقدام مسکو برای توزیع پیش‌نویس تمدید مکانیسم ماشه میان اعضای شورای امنیت به موازات مذاکرات ژنو گزارش می‌دهد
جدال به وقت نیویورک
روسیه با اقدامی تقریبا غیرمنتظره، پیش‌نویس قطع‌نامه‌ای را برای تمدید شش‌ماهه قطع‌نامه ۲۲۳۱ در میان اعضای شورای امنیت توزیع کرده است. اقدامی که به گفته بسیاری از ناظران، هم می‌تواند فرصتی برای تنفس در فضای پرتنش هسته‌ای باشد و هم آغازگر موج تازه‌ای از اختلاف‌ها میان قدرت‌های جهانی. ß

https://t.me/TahlilZamane/92225
تحلیل زمانه, [26 Aug 2025 um 11:56]
وال‌استریت ژورنال: آمریکا و اروپا پیش‌نویس تمدید برجام را رد خواهند کرد
🔹پس‌از گزارش روزنامهٔ آمریکایی دربارهٔ ارائهٔ پیش‌نویسی توسط روسیه برای تمدید قطعنامهٔ ۲۲۳۱ که گفته می‌شود بندی از آن امکان استفادهٔ اروپایی‌ها از مکانیسم ماشه علیه ایران را در آینده از بین می‌برد، خبرنگار وال‌استریت ژورنال گزارش کرده که احتمالاً ۳ کشور اروپایی و آمریکا این پیش‌نویس را رد خواهند کرد./ فارس
#تحلیل_زمانه
@TahlilZamane

گروسی: برای نخستین بار از زمان جنگ دوازده روزه گروهی از بازرسان آژانس به ایران بازگشتند

منبع تصویر،AFP VIA GETTY IMAGES
رافائل گروسی، مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، از بازگشت گروهی از بازرسان آژانس به ایران خبر داده است. آقای گروسی گفت گفتگوهایی در تهران در جریان است تا بازرسان بازدید خود از تاسیسات هسته‌ای ایران را از سر بگیرند.
این نخستین سفر بازرسان آژانس به تهران از زمان حملات اسرائیل و آمریکا به تاسیسات هسته‌ای ایران است که باعث اعلام تعلیق همکاری‌اش با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی شد.
آقای گروسی در مصاحبه‌ای که شبکه خبر فاکس‌نیوز آن را سه‌شنبه منتشر کرد گفت: «حالا برای نخستین بار تیمی از بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به ایران بازگشته‌اند و آماده‌اند مشغول کار شوند.»
مدیرکل آژانس افزود: «همانطور که می‌دانید در ایران تاسیسات (هسته‌ای) زیادی هست. به برخی از آن‌ها حمله شد و برخی هم هدف قرار نگرفتند.»ß

علی‌یف می‌گوید موضع تهران در مورد زنگزور همان است که پزشکیان می‌گوید نه ولایتی
رادیو فردا

دیدار الهام علی‌یف و مسعود پزشکیان در خانکندی
رئیس‌جمهور آذربایجان می‌گوید کشورش سیاست‌ها و مواضع خود در قبال ایران را بر اساس مواضع و گفته‌های مقامات منتخب جمهوری اسلامی اتخاذ می‌کند نه مشاوران غیرمنتخب در جمهوری اسلامی که «مشورت‌های بد می‌دهند».
الهام علی‌اف در گفت‌وگو با شبکه العربیه که سه‌شنبه ۴ شهریور منتشر شد، همچنین با تأکید بر این‌که دالان زنگزور «به‌هیچ‌وجه تهدیدی برای ایران نیست»ُ افزود «موضع رسمی ایران نسبت به تحولات جدید (در خصوص دالان زنگزور) را بسیار منطقی و مثبت ارزیابی می‌کند».
او در عین حال تأکید کرد وقتی می‌گوید موضع رسمی، منظورش موضع رئیس‌جمهور و وزیر خارجه جمهوری اسلامی است که موضع رسمی ایران محسوب می‌شود.
رئیس‌جمهور آذربایجان در واکنش به اظهاراتی که از سوی علی‌اکبر ولایتی، مشاور رهبر جمهوری اسلامی در خصوص دالان زنگزور بیان شده، گفت «برخی صداهایی از سوی مقام‌های سابق که اکنون مشاور نام گرفته‌اند و نمی‌دانم چه نوع مشورتی می‌دهند، برای ما اصلاً مهم نیست و هیچ اهمیتی ندارد چون روابط بین‌دولتی ما میان دولت‌ها، میان رؤسای جمهور و میان وزیران خارجه است».
او همچنین مشورت‌های مقامات پیشین و «مشاوران کنونی» در ایران را «روایت‌های نادرست» نامید و افزود که «موضع رئیس‌جمهور ایران کاملاً منطقی است که بر این اساس است که کریدور زنگزور به‌هیچ‌وجه تهدیدی برای ایران نیست».
مسعود پزشکیان ۱۹ مرداد در واکنش به امضای توافق میان آذربایجان و ارمنستان در کاخ سفید گفته بود با این توافق مشکل خاصی برای ایران ایجاد نشده و خواسته‌های جمهوری اسلامی مراعات شده است. ß

واکنش شفیعی کدکنی به جنجال زینب موسوی درباره فردوسی

نظر فردوسی در باره زینب موسوی

هادی خرسندی
ویژه خبرنامه گویا
جنجال شده است که خانم زینب موسوی - با شهرت طنزگوئی و کمدی سازی انتقادی - در یک ویديو، ابیاتی از شاهنامه (یا منسوب به شاهنامه) را دست انداخته و فردوسی را به سُخره گرفته است. جماعت سختگیر و حسّاس و متعصب، کفری شده اند که وا فردوسیا! .... وا شاهنامه آ! .... انگار که این بار نوع دیگری از ایمان و امان به سرعت برق داشته میرفته که توئيتی ها و اینستاگرامی ها و کامنت نویس ها رسیده اند!
ضمن ابراز احترام به آنان که اینهمه در حفظ حرمت شاهنامه و سراینده اش جوشی هستند، چند بیت از قول فردوسی بزرگ اینجا میآورم:
چه خوش گفت:
پی افکندم از نظم کاخی بلند
که از شوخی و هجو بیند گزند؟
نبُد پایه کاخ چندان قوی؟
که لرزید از زینب موسوی؟
سپاس از کسانی که آزرده جان
شدندی از آن هزل زحمت رسان
من امّا نرنجم از آن طعنه زن
که آزاد باید روال سخن
از این زینب موسوی ها زیاد
بدیده ست فردوسی پاکزاد
مگر شاملو، مرد صاحب خرد
مرا در فلان سال کم پنبه زد؟
کجا کم شد از ارزش کار من؟
کجا اُفت آمد به اشعار من؟
تو گر خرده گیری بر آن دخترک
رسانی به سانسور دهقان کمک
ترا جان رستم، ترا جان رخش
بیان را به آزادی آن ببخش!
۵ شهریور ۱۴۰۴ - لندن

سالگرد درگذشت محمود درویش، 9 آگوست -
Majid Roshanzadeh

قطره‌قطره تا بی‌کرانگی: مرگ تدریجی یک شاعر و درد وطن
پرده زندگی با انفجار سقوط نمی کند. آرام آرام، سطر به سطر، شعر به شعر پایین می آید و سکوتی سنگین و سرد بر صحنه می‌نشیند. بقول خلیل جبران «انسان یکباره نمی‌میرد، بلکه بتدریج و جزء جزء». و چنین بود مرگ محمود درویش، شاعر فلسطین.
مرگ وی موزاییکی از فقدان‌ها بود . فقدان وطن، اولین شکاف در روحش بود، دردی که در هر سطر شعرش نقش بست. «وطنم چمدان نیست، ومن مسافر نیستم» «من غریبه ام، با همه زبانم». سرگردان برپهنه جهان، درجستجوی تعلق و لنگری درمیان امواج خروشان زندگی . «هر رودخانه‌ای سرچشمه، مسیر و زندگی خود را دارد، دوست من، سرزمین ما نازا نیست، هر سرزمینی میلاد خود را دارد».
مرگ دوستانش، که در راه وطن جان باختند، تکه‌های دیگری از قلبش را جدا کرد. و هر بار که امید به صلح درهم شکست، بخش‌هایی از امیدش به آینده‌ای بهتر نیز جان داد. جسم او باری از خاطرات، آرشیوی از دردها ، اشک های جاری و فرصت های از دست رفته بود.
همه چیز با یک بشقاب میوه و یک قوری قهوه آغاز شد. محمود درویش، شاعر وطن از دست رفته، در زندان اسرائیل نشسته بود که مادرش برای ملاقاتش آمد. اما زندانبان اجازه تحویل هدایا را نداد؛ میوه‌ها را مصادره کرد و قهوه را بر زمین سرد سلول ریخت. اشک‌های مادر در قلب وی حک شد و از این زخم، اشعاری سر برآوردند که دهه‌ها بعد نیز روح مردمش را به لرزه در آورد:
“دلم برای نان مادرم تنگ شده،
برای قهوه‌ی مادرم».
محمود درویش، شاعر تبعیدی و انسانی سرگردان میان جهان‌ها بود. شاعری که واژه‌هایش آرزوی بهشتی گمشده را منعکس می‌کرد. اشعار وی نه تنها مرثیه‌ای برای فقدان، بلکه سرودهایی برای تاب‌آوردن روح، قدرت خاطره و زیبایی زبان بودند.
او دیوارهایی از کلمات ساخت تا خود را از درد محافظت کند، اما شعرش برای دیگران پنجره‌ای بود که از طریق آن می‌توانستند به روحش نگاه کنند. او سعی می‌کرد برای ما شکاف‌ها را با نخ‌های امید وصله کند، اما مرگ گردآورنده‌ بی‌رحمی است که صبورانه منتظر لحظه مناسب می‌ماندß

اسرائیل. پیمان خشونتی که جامعه را متحد می کند
اشغال فلسطین روند نظامی بی رحمانه ای را طی می کند. چنین به نظر می رسد که اعمال زور علیه فلسطینی ها هیچ حد و مرزی نمی شناسد : گرسنگی را به غزه تحمیل می کند، کرانه ی باختری را تشنه نگه می دارد، و پاکسازی قومی انجام می دهد. و همه این اقدامات در عین حال بر اساس همدستی همگانی جامعه ی چند پاره ی اسرائیل صورت می گیرد، که نا پایداری و شکنندگی قدرت را نشان می دهد. خشونت اعمال شده توسط دولت اسرائیل می تواند بر علیه آن به کار گرفته شود.

اشکلون، ۲۷ اکتبر ۲۰۲۳، ایتامارین گوبر، وزیر امنیت ملی اسرائیل ( نفر وسط تصویر) در مراسم افتتاحیه واحد جدید گارد مدنی در این شهر، اهدای تفنگ های تهاجمی M5 خودکار به داوطلبان این واحد را نظارت می کند.
نویسنده Ezra Nahmad برگردان سعید جواد زاده امینی
تعرض و خشونت نسبت به فلسطینی ها ی کرانه باختری از اکتبر ۲۰۲۳، در پی حمله ی حماس رو به افزایش است. در اوایل سال ۲۰۲۵، ارتش اسرائیل در رقابت با آنچه در جنگ غزه رخ می دهد، اقدامات خود را در این بخش از سرزمین های اشغالی، تشدید کرده است. در تاریخ ۱۹ ژانویه، زمانی که دولت اسرائیل یادداشتی را به « اهداف جنگی» خود ضمیمه کرد، پروژه ای شکل گرفت که در آن به « تشدید عملیات تهاجمی» در کرانه ی باختری اشاره شده بود. این طرح که توسط یک سازمان غیر دولتی (NGO) اسرائیلی بٍتسٍلٍم (B’Tselem ) « دکترین غزه» نامیده می شود، چهار نوع اقدام را در بر می گیرد : به کار گیری حملات شدید هوایی، تهاجم گسترده و تخریب زیر ساخت های غیر نظامی، آواره کردن گسترده جمعیت، و مدارا و ملایمت بیشتر در قبال عاملان تیر اندازی ها به غیر نظامیان فلسطینی.
با تغییری که از اوایل سال ۲۰۲۵آغاز شد، ارتش همزمان دستورالعمل های مهمی را برای هماهنگی بیشتر به شهرک نشینان ( بخوانید مستعمره نشینان) ابلاغ کرد. هدف از این عملیات آزار و اذیت فلسطینی ها و تشویق جمعیت های یهودی به مستقر شدن در محل زندگی آنها بود. تغییر دیگری نیز در همان حال رخ می دهد : نظامی سازی دستجات و باندهای شبه نظامی، چه با لباس فرم نظامی و چه به عنوان سرباز هایی با لباس مبدل، در مقابل دیدگان مقام های نظامی.
تهاجم های نظامی و باندهای مسلح
یک ماه پس از اعلام دولت اسرائیل، بٍزالٍل اسموتریچ، وزیر دارایی و وزیر مسئول امور کرانه ی باختری در وزارت دفاع، در تاریخ ۱۰ فوریه ۲۰۲۵ در برابر دوربین اعلام کرد :ß

محکومیت جهانی اسرائیل پس از حمله به بیمارستان ناصر و کشته‌شدن پنج خبرنگار؛
سازمان ملل خواستار تحقیقات «مستقل و فوری» شد
دوشنبه ۳ شهريور ۱۴۰۴ - ۲۵ اوت ۲۰۲۵
بی‌بی‌سی: در حالی که محکومیت جهانی حمله مرگبار اسرائیل به بیمارستانی در خان یونس ادامه دارد، دبیرکل سازمان ملل خواستار تحقیقات «فوری و مستقل» شد. دستکم ۲۰ نفر از جمله خبرنگاران رویترز و دیگر خبرگزاری‌های بین‌المللی و همچنین امدادگران در حملات اسرائیل کشته شدند. متحدان اروپایی اسرائیل می‌گویند از این حمله «وحشت‌زده»‌ شده‌اند. با بالا گرفتن اعتراض‌ها، بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل در اقدامی نادر گفت که اسرائیل «عمیقا از حادثه غم‌انگیزی که امروز در بیمارستان ناصر در غزه رخ داد، متاسف است.»
بسیاری از کشته‌شدگان، خبرنگاران و نیروهای امدادی بودند که به محل حمله نخست شتافتند و سپس در حمله بعدی به همان محل کشته شدند. ß

شماره 306 توفان
http://www.toufan.org/Tofan_html.htm
http://www.toufan.org/nashrihe%20101-/Toufan%20306.pdf

https://t.me/paivandisaeed/196
کانال سعید پیوندی Paivandi, [19 Aug 2025 um 19:14]
سقوط "مینی امپریالیسم" شیعی در منطقه
سعید پیوندی
سال‌ها پیش در بحث دوستانه بر سر تنش‌های نظامی و ژئوپولتیکی منطقه با میشل، همکار دانشگاهی لبنانی ساکن بیروت، او از واژه "مینی امپریالیسم شیعه" برای توصیف حضور نظامی جمهوری اسلامی در لبنان، سوریه، عراق و یا یمن استفاده کرد. او می‌گفت که لبنان و کشورهای مشابه در حقیقت به صورت "نیمه مستعمره" از درون اشغال شده‌اند و بسیاری از تصمیمات سیاسی کلیدی در تهران گرفته می‌شود. حزب الله بدون پنهان‌کاری پول واسلحه‌اش را از ایران می‌گیرد و در خدمت سیاست خارجی و اهداف راهبردی این کشور به ویژه در رابطه با اسرائیل است.
کاربرد واژه "مینی امپریالیسم" برای من از آن نظر جالب بود که دخالت‌های قدرت‌های خارجی دغدغه همیشگی بسیاری در کشور ماست، ولی آن چه را که ما برسر دیگران می‌آوریم را کمتر کسی می‌بیند و یا نقد می‌کند.
میشل مورد لبنان را خیلی خوب و از درون می‌شناسد. او بدون انکار نقش سایر بازیگران خارجی مانند عربستان، اسرائیل، امریکا یا فرانسه در بحران لبنان به ویژگی‌های استعماری ج.ا. اشاره می‌کند که در عمل دولت و سیاست ملی را نابود کرده و به آن‌ها اجازه نمی‌دهد پای خود را از جنگ‌ها و بحران‌های منطقه‌ای بیرون بکشند.
دخالت‌های منطقه‌ای ج.ا. که از دوران جنگ با عراق با شعار "آزادسازی قدس" و سپس "نابودی اسرائیل" و گسترش سپاه قدس آغاز شد یکی از تجربه‌های کمیاب در دنیاست. حمید بوزرسلان، جامعه شناس کرد تبار ساکن فرانسه، در کتاب "آنتی دمکراسی در قرن 21"(2025) به نکته اساسی درباره راهبرد ج.ا. در منطقه (نیابتی‌ها، سپاه قدس) اشاره می‌کند. نویسنده با تحلیل گفتمان رایج در میان رهبران ج.ا. به این نتیجه می‌رسدکه ایران شاید تنها کشوری است که سیاست خارجی پرهزینه خود را نه بر اساس منافع ملی که با اهداف مبهم ایدئولوژیک تعریف کرده است.
امروز که در ایران بسیاری حتا در درون حاکمیت هم به خاطر شکست‌های پی‌در‌پی و بزرگ در لبنان، سوریه و یاعراق و خطر حمله نظامی مجدد سخن از ضرورت بازبینی و چرخش سیاست‌های منطقه‌ای می‌گویند این پرسش پیش می‌آید که آیا همان معماران سیاست ویران‌گر پیشین می‌توانند پیام‌آور طرحی نو برای صلح دراین منطقه‌ بحرانی باشند؟ درس‌های گذشته کدامند و چرا بررسی سنجش‌گرانه آن‌چه گذشت و چرایی آن امری اساسی برای پی‌ریزی سیاست خارجی نوین در خدمت صلح است؟ بحث بر سر این است که چه چیزی باید تغییر کند، چگونه و توسط چه کسانی؟ مسئولیت آن‌چه گذشت و خسارت‌های بزرگ آن با کیست؟
پرسش هم‌چنین درباره واکنش و برخورد منفعل نخبگان، نیروهای سیاسی و روشنفکران و حتا دانشگاهیان با ماجراجویی‌های منطقه‌ای جمهوری اسلامی مطرح است. بسیاری، از اصلاح‌طلبان حکومتی تا برخی طرفداران نظام پادشاهی درباره اهداف و پی‌آمدهای این راهبرد سکوت کردند، بی‌تفاوت ماندند و یا آشکار و پنهان به دفاع از آن پرداختند. شماری دل به سویه ضدامپریالیستی و ضداسرائیلی "محور مقاومت" بستند، دیگرانی هم در میان گرایش‌های ناسیونالیستی از "نفوذ منطقه‌ای" ج.ا. چندان بدشان نمی‌آمد و با یادآوری رابطه تاریخی با شیعیان، این کشورگشایی امپریالیستی را به حساب قدرت و اقتدار ایران می‌گذاشتند و رخدادی نیکو برای امنیت ملی.
اگر با انصاف داوری کنیم باید بگوئیم ج.ا. هم در خلق روایت‌های تبلیغی برای سیاست خارجی خود و خواب کردن افکار عمومی و نخبگان بسیار ماهرانه عمل کرد. حضور نظامی در سوریه برای حمایت از دولت اسد (پیش از پیدایی داعش) با روایت "مدافعان حرم" توجیه شد و ستیزکور با اسرائیل به صورت امری بدیهی و پرسش نکردنی در آمد...
اکنون ج.ا. مانده و یک صورت حساب کلان برای ایران و آوار سنگین چهار دهه ماجراجویی مکتبی بی‌حاصل و ویران‌گر در منطقه. آن‌چه که قرار بود بازدارنده باشد و خاکریز دفاعی به تهدید امنیتی کلان تبدیل شده است.
سفر علی لاریجانی دبیرشورای عالی دفاع به عراق و لبنان اولین آزمون دورانی است که در آن سخن از تغییر سیاست جمهوری اسلامی در برخورد با نیروهای نیابتی به میان می‌آید. پرونده لبنان در این میان به خاطر درگیری مستقیم با اسرائیل از حساسیت بیشتری برخوردار است. در حقیقت کاهش تنش با امریکا و اسرائیل بدون توافقی بر سر آینده سلاح‌ها و نیروی نظامی حزب الله بسیاردشوار به نظر می‌رسد. از واکنش‌های انتقادی مقامات لبنانی در جریان سفر لاریجانی و آن‌چه نعیم قاسم، دبیر کل حزب الله، درباره طرح دولت لبنان و تهدید به جنگ داخلی وراه انداختن "نبرد عاشورایی" گفت هنوز بوی صلح نمی‌آید.
و نکته آخر این‌که نمی‌توان از سقوط"مینی امپریالیسم شیعی" و ورشکستگی سیاست‌های منطقه‌ای ج.ا. سخن گفت و یادی نکرد از جوانان و دیگرانی که از همان سال 1388 در خیابان‌ها فریاد "نه غزه، نه لبنان..." سر دادند. آن‌ها در سمت درست تاریخ ایستاده بودند.
کانال شخصی سعید پیوندی https://t.me/p

انتقادها به حکم اعدام شریفه محمدی: این «جنایت دولتی» است
در ادامه واکنش‌ گسترده فعالان و گروه‌های مدنی به تایید حکم اعدام شریفه محمدی در دیوان عالی ایران، چهار تشکل مستقل کارگری هم این حکم را «جنایتی دولتی» توصیف کرده‌اند. «کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری»، که همکاری با آن از جمله موارد اتهامی شریفه محمدی است، از جمله چهار نهاد مدنی است که این بیانیه را منتشر کرده‌اند.
علاوه بر این تشکل، سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه، کارگران بازنشسته و گروه اتحاد بازنشستگان هم با امضای این بیانیه هشدار داده‌اند که هدف از صدور حکم زندانی سیاسی زن «ایجاد فضای رعب و وحشت» است. ß

همسایگان فلسطین باید از خواب بیدار شوند
نقشه نتانیاهو برای اشغال کل خاورمیانه | چه کسانی مقصرند؟

به گزارش اقتصاد نیوز، بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر اسرائیل رویاهای دیگری به جز اشغال غزه در سر دارد. او می‌خواهد ایده سرزمین موعود را در خاورمیانه پیاده کند و اگر همسایگان سرزمین‌های اشغالی از خواب بیدار نشوند، چیزهای زیادی برای از دست دادن دارند.
دیوید هرست سردبیر میدل‌ایست‌آی و روزنامه‌نگار سابق در گاردین در یادداشتی در رسانه خود نوشته است:
زمانی که آفریقای جنوبی اتهام نسل‌کشی علیه اسرائیل را به دیوان بین‌المللی دادگستری برد، دادگاه به اسرائیل ۹ ماه فرصت داد تا پاسخ دفاعی خود را ارائه کند. این مهلت در پایان ماه ژوئیه به پایان رسید. ß

درباره کودتای ۲۵ مرداد ۱۳۳۲ و چگونگی سازماندهی و شکست آن به روایت سرگرد مهدی همایونی
از سری فیلم های مستند از برنامه تاریخ شفاهی تصویری از ایران در قرن بیستم -ناخدا جمید احمدی
يکشنبه ۲۶ مرداد ۱۴۰۴ - ۱۷ اوت ۲۰۲۵

کاظم کردوانی

نگاه داریوش همایون به جنبش ملی و رهبری مصدق
به مناسبت سال‌گرد ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ و کودتایی که ایران را به این روز رساند
جنبشی که مصدق به راه انداخت به‌نظر من یک ارزش دارد و آن این است که توده مردم ایران را باز می‌گویم به‌عنوان مردم نه به‌عنوان شیعه اثنی عشری نه به‌عنوان شیعه آل علی نه به‌عنوان مقلد فلان مرجع مذهبی، نه به‌عنوان سربازان فلان پادشاه، توده مردم ایران را برای اولین بار در تاریخ وارد صحنه کرد و به مردم ایران یک شخصیتی، یک هویتی داد که هیچ‌وقت دیگر از بین نخواهد رفت. ß

https://t.me/TahlilZamane/91568
تحلیل زمانه, [19 Aug 2025 um 13:50]
اجرای مکانیزم ماشه؛ پایان بازی‌های کودکانه با جهان
«تاریخ خواهد نوشت: حکومتی که عقل را فروخت و دعا خرید»
شرایط خطیر است، بسیار خطیر. ما در آستانه لحظه‌ای ایستاده‌ایم که شاید آیندگان نامش را «آخرین بازی با آتش» بگذارند.
بگذارید رک و پوست‌کنده بگوییم: اگر مکانیزم ماشه یا همان «اسنپ‌بک» فعال شود و قطعنامه‌های تحریمی شورای امنیت به‌طور کامل بازگردند، ایران در موقعیتی قرار می‌گیرد که دیگر با هیچ مهارت، هیچ ابتکار و هیچ دور زدن کلاسیکی از آن رهایی ندارد. آن روز، تمام آبراه‌های بین‌المللی تحت بازرسی قرار خواهند گرفت؛ هر کشتی، هر تانکر، هر پرچم، هر مسیر. پرسش ساده اما هولناک این است: ایران چگونه می‌خواهد از تحریم بگریزد؟
پاسخ ساده است: مگر این‌که دست به دامان «نیروهای ماورایی» شود؛ شاید فرشتگان پرنده‌ای که از آسمان نفت را به مقصد برسانند، یا شیاطین دریایی که در اعماق اقیانوس‌ها محموله‌ها را جابه‌جا کنند، یا حتی ارواح سرگردانی که در هواپیماهای نامرئی نفتکش‌ها را عبور دهند. آیا قرار است اقتصاد ملی با «جادو» اداره شود؟
طنز تلخ ماجرا همین‌جاست: کشوری که زمانی به دانش، انرژی و منابع انسانی‌اش می‌بالید، امروز به جایی رسیده که برای بقا باید به تخیل پناه ببرد. این نه فقط یک شکست سیاسی، بلکه یک ورشکستگی تاریخی است.
مکانیزم ماشه به معنای بازگشت به دوران تاریک‌تر از تحریم‌های ترامپ است. آن زمان هنوز روزنه‌هایی باقی بود؛ هنوز اروپا در کشمکش بود؛ هنوز چین و روسیه تظاهر به مخالفت می‌کردند. اما امروز، اگر قطعنامه‌های شش‌گانه دوباره احیا شوند، صحنه جهانی بسته‌تر از هر زمان دیگر خواهد بود. آن وقت دیگر نه پکن معجزه خواهد کرد، نه مسکو وفادار خواهد ماند، و نه حتی مسیرهای نیمه‌تاریک دور زدن تحریم پابرجا خواهد بود.
از یاد نبریم: در دنیای امروز، تکنولوژی ردیابی محموله‌ها و کشتی‌ها آن‌قدر پیشرفته است که حتی یک قایق صیادی هم زیر چشم ماهواره‌هاست، چه برسد به تانکرهای عظیم نفتی. آیا حاکمان ما خیال می‌کنند می‌توانند با «تغییر پرچم» یا «خاموش کردن جی‌پی‌اس» بازی موش‌وگربه‌ای با جهان کنند؟ جهان امروز، عرصه شطرنج دیجیتال است، نه قایم‌موشک بچگانه.
پس بگذارید بی‌پرده بگوییم: اگر مکانیزم ماشه فعال شود، ایران دیگر نه فقط در قفس تحریم، بلکه در گور تحریم دفن خواهد شد. اقتصاد ایران زیر بار چنین فشاری نه تاب می‌آورد و نه توان برخاستن دارد. ریال بیش از پیش سقوط خواهد کرد، طبقه متوسط کاملاً متلاشی می‌شود، و فقر و فساد به مرزهای بی‌سابقه می‌رسند.
این همان لحظه‌ای است که تاریخ با خونسردی می‌نویسد: حاکمانی که فکر می‌کردند با لجاجت و قمار می‌توانند در برابر جهان بایستند، سرانجام ملت خود را در آتشی انداختند که هیچ نیروی زمینی و آسمانی قادر به خاموش کردنش نبود.
به زبان ساده: یا امروز به عقلانیت تن می‌دهیم، یا فردا مجبور می‌شویم برای تأمین نان و دارو و انرژی، دست به دعا شویم تا شاید فرشتگان یا شیاطین، نفت ما را به مقصد برسانند.
حمیدآصفی
#تحلیل_زمانه
@TahlilZamane

تعطیلی سفارتخانه‌های غربی در تهران : نشانۀ بازگشت جنگ یا فشار دیپلماتیک؟
در حالی که سخنگوی وزارت امور خارجۀ جمهوری اسلامی اخبار مربوط به تعطیلی سفارتخانه‌ها در تهران را «شایعه» و «جنگ روانی» می‌خواند، موج خروج دیپلمات‌ها و تعلیق خدمات کنسولی از سوی کشورهای اروپایی و اقیانوسیه ادامه دارد. هم‌زمان، هشدارهای صریح مقامات ارشد ایران نشان می‌دهند که نگرانی از ازسرگیری جنگ با اسرائیل و تشدید بی‌ثباتی، بیش از آنکه ساخته رسانه‌ها باشد، در رأس حاکمیت جمهوری اسلامی جریان داردß

"دکلمه شنیدنی از امیر هوشنگ ابتهاج(سایه)"
https://youtu.be/Kwxh69uP57M?si=KCvZgSJDVPLeIxQB

هشتاد و دومین هفته کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»: اعتصاب در ۴۹ زندان

تنها در فاصله اول تا ۲۶ مردادماه امسال، ۱۳۶ زندانی در ایران اعدام شده‌اند و شمار کل اعدام‌ها در سال ۱۴۰۴ به ۶۲۷ نفر رسیده است. پشت این ارقام، روایت زندگی‌ها و خانواده‌هایی نهفته است که در سوگ و رنجی بی‌پایان گرفتار آمده‌اند.[ß]

رونمایی از «زنگزور فرامرزی»؛ حلقه تازه در «کمربند مهار ایران»
در توافق اخیر میان ارمنستان و جمهوری آذربایجان با میانجی‌گری دونالد ترامپ، «کریدور زنگزور» به عنوان رکن اصلی صلح مورد توافق قرار گرفته است. گزارش‌ها حاکی از آن است که ارمنستان پذیرفته «حقوق توسعه ویژه و انحصاری» این کریدور را به مدت ۹۹ سال به ایالات متحده واگذار کند. ترامپ در اعلام این توافق، مسیر مذکور را «مسیر ترامپ برای صلح و شکوفایی بین‌المللی» نامید و تأکید کرد که این نام‌گذاری به افتخار اوست، هرچند مدعی شد خود او چنین درخواستی نکرده است.
این پروژه، که اکنون می‌توان آن را «زنگزور فرامرزی» یا همان کریدور زنگزور تحت کنترل خارجی نامید، مسیر ترانزیتی میان جمهوری آذربایجان و نخجوان را از استان سیونیک ارمنستان ایجاد می‌کند؛ مسیری که برخلاف یک مسیر عادی، زیر حاکمیت و کنترل کامل ارمنستان نخواهد بود، بلکه نوعی حاکمیت محدود یا نظارت بین‌المللی و منطقه‌ای بر آن اعمال می‌شود.
فرامرزی بودن به معنای معافیت مسیر از قوانین، گمرک و نظارت مرزی ارمنستان است؛ به‌گونه‌ای که خودروها و قطارها بدون توقف و بازرسی عبور کنند، مشابه یک «کریدور امن». چنین ساختاری نمونه‌های تاریخی دارد:
-کریدور سوالکی در لهستان که لیتوانی را به ناتو متصل می‌کند.
-کریدور برلین در دوران جنگ سرد که برلین غربی را با ترتیبات چهارقدرت به آلمان غربی وصل می‌کرد.
-کریدور لاچین که ارمنستان را به قره‌باغ متصل می‌کرد و تحت نظارت روسیه بود.
-کریدور دانتسیگ پیش از جنگ جهانی دوم که برای اتصال لهستان به دریای بالتیک ایجاد شد.
ویژگی مشترک همه این نمونه‌ها، باریک بودن مسیر، اهمیت راهبردی، عبور بدون کنترل کامل کشور صاحب خاک و مدیریت یا نفوذ قدرت‌های ثالث با اهداف ژئوپولیتیکی است؛ اغلب در چارچوب رقابت‌های کلان امنیتی ناتو یا بلوک‌های قدرت.
زنگزور فرامرزی، از یک سو، اتصال فیزیکی و بی‌وقفه جهان ترک از ترکیه تا آسیای مرکزی را بدون عبور از خاک ایران فراهم می‌کند و از سوی دیگر، با پشتیبانی آمریکا، یک «گذرگاه استراتژیک» در عمق قفقاز جنوبی ایجاد می‌کند که هم نفوذ روسیه را کاهش می‌دهد و هم ایران را در موقعیت دشوارتر قرار می‌دهد. ترکیب این کریدور با کریدور میانی «Middle Corridor» و حضور ناتو/آمریکا، حلقه فشار ژئوپولیتیکی در شمال ایران را کامل‌تر می‌کند.
در مدل تحت حاکمیت ارمنستان، مسیر باز است ولی کنترل گمرکی، پاسپورت و امنیت همچنان با ایروان می‌ماند و برای ایران کم‌هزینه‌تر است. اما در نسخه فرامرزی، مسیر به یک «لوله عبوری» میان دو بخش آذربایجان بدل می‌شود که ارمنستان فقط مالک زمین است و هیچ اختیاری ندارد؛ حالتی که برای ایران و روسیه خطرناک‌تر است.
این روند در قفقاز هم‌زمان با پروژه‌های موازی در خاورمیانه دنبال می‌شود؛ جایی که آمریکا و متحدانش در خلیج فارس و شرق مدیترانه مسیرهای انرژی و ترانزیت را طوری بازطراحی می‌کنند که ایران دور زده شود. خط لوله‌های گاز و نفت از خلیج فارس به مدیترانه یا از آسیای میانه به اروپا از طریق ترکیه، همگی با هدف حذف ایران از نقشه ژئو‌انرژی منطقه پیش می‌رود.
در مجموع، این مجموعه اقدامات بخشی از یک استراتژی مهار چندلایه و تکمیل «کمربند مهار» ایران است:
۱. اقتصادی: کاهش درآمد و مزیت ترانزیتی.
۲. ژئوپولیتیکی: محدودسازی دسترسی ایران به همسایگان و بازارهای منطقه‌ای.
۳. امنیتی: محاصره با حضور متحدان آمریکا و کاهش فضای مانور.
۴. سیاسی: جذب و همسو کردن کشورهای پیرامونی در محورهای ضدایرانی.
این توافق، اگر واقعاً با مفاد اعلام‌شده اجرا شود، عملاً بخشی از زیرساخت یک «کمربند مهار و فشار» در شمال ایران را ایجاد می‌کند. چنین کریدوری نه‌تنها نقش ایران در اتصال شرق–غرب را حذف می‌کند، بلکه در صورت ترکیب با سایر پروژه‌های ترانزیتی و انرژی، وزن ژئوپولیتیک ایران در معادلات منطقه‌ای را به‌طور محسوسی کاهش می‌دهد.
برای ایران، چالش اصلی این خواهد بود که یا با ابتکار عمل مسیرهای جایگزین و ائتلاف‌های موازی، خود را دوباره به مسیر اصلی ترانزیت منطقه بازگرداند، یا با روندی تدریجی به حاشیه رانده شود./ #مصطفی_نجفی
لینک عضویت در افق ایران
https://t.me/+WZGudJ8zSxAxMDhk

جاده ترامپ و اختناق ایران؟!
پس از تحولات سترگ خاورمیانه و خلیج فارس در سالیان اخیر، اکنون بخشی دیگر از محیط امنیتی پیرامونی ایران در شمال غربی در قفقاز جنوبی در آستانه دگرگونی سهمگینی است که آن را می‌توان اختناق ژئوپلیتیک ایران در این منطقه و چه بسا پرپیامدتر از گسترش پیمان ابراهیم در جنوب ایران پنداشت.
چنین تحولی امروز با پیمان صلحی که قرار است در کاخ سفید با میزبانی ترامپ میان الهام علییف رئیس جمهور آذربایجان و نیکول پاشینیان نخست وزیر ارمنستان امضا شود، کلید می‌خورد. رکن پیمان صلح در قفقاز جنوبی که مشوق مداخله آمریکا و جمع کردن دو طرف آذربایجانی و ارمنستانی بوده است، احداث کریدوری صرف نظر از نام آن چه زنگه زور چه جاده ترامپ به طول 43 کیلومتر در امتداد مرز ایران و ارمنستان و واگذاری حق توسعه و کنترل آن به آمریکا به مدت ۹۹ سال است.
اما باز شدن پای آمریکا به قفقاز جنوبی با واگذاری حق توسعه و کنترل این شاهراه به آن، اقدامی هدفمند و هوشمند از جانب آذربایجان و ترکیه با هدف رفع موانع موجود و دور زدن مخالفت‌ها نسبت به احداث آن، به ویژه از جانب ایران است که از این به بعد در صورت مخالفت عملی با احداث این کریدور، دیگر طرف آن نه آذربایجان و نه ترکیه، بلکه آمریکاست و همین هم مواجهه با این ابرچالش امنیتی و ژئوپلیتیک را بسیار دشوار و پرمخاطره می‌کند. در کل، حضور اقتصادی آمریکا در قفقاز جنوبی با ابعاد ژئوپلیتیک و ژئواکونومیک معمولا پیوست‌های امنیتی و نظامی هم به همراه خود دارد.
در همین راستا هم نباید از نظر دور داشت که احداث کریدور زنگه زور با مشارکت آمریکا جلوه‌ای دیگر از «جنگ کریدورها» از خاورمیانه و خلیج فارس تا قفقاز و آسیای مرکزی است که یکی از اهداف اصلی آن کنار گذاشتن ایران، چین و روسیه از این مسیرهاست. همین پیمان صلح و توافقنامه‌های دیگر نشان می‌دهد که اقتصاد و رقابت‌های اقتصادی موتور محرکه منازعات ژئوپلیتیک دنیا به ویژه در منطقه است و در این میان قدرت‌ها و کشورهایی در مواجهه با ابرچالش‌های امنیتی و ژئوپلیتیک موفق‌تر هستند که اقتصاد اولویت نخست سیاست داخلی و خارجی آن‌هاست.
اکنون ترامپ با امضای پیمان صلح میان آذربایجان و ارمنستان می‌خواهد هم «پز صلح‌طلبی» بدهد و هم با مدیریت کریدوری مهم در قفقاز جنوبی، منافع اقتصادی جدیدی برای شرکت‌های آمریکایی در این منطقه تامین کرده و نیز مسیری را برای ورود امنیتی بدون جنگ و دردسر برای آمریکا و ناتو به منطقه حساس قفقاز باز کند.
در همین حال هم با این کار سیاست فشار حداکثری علیه ایران را به مرزهای شمال غربی گسترش داده و عملا با کنترل مرز ارمنستان با ایران می‌خواهد این مسیر ارتباطی و مزیت راهبردی را از ایران گرفته و دسترسی زمینی و تجاری‌اش به اروپا و روسیه را بسیار محدود کند و نقش‌آفرینی تهران در این منطقه و کریدورهای آن را کاهش دهد.
روسیه نیز که در مرزهای غربی خود از بیش از دو سال و نیم پیش درگیر جنگ برای دفع حضور ناتو است، عملا با این پیمان صلح و «جاده ترامپ»(در صورت اجرا)، در محیط پیرامونی خود در مرزهای شمالی، بدون هیچ درگیری و جنگی عرصه را به آمریکا و ناتو دستکم برای چند دهه باخته و در محاصره‌ای استراتژیک قرار خواهد گرفت که در آینده نیز نظر به اهمیت این شاهراه تا آسیای مرکزی نیز گسترش خواهد یافت.
اکنون باید دید روسیه و ایران جداگانه و مشترک چه واکنشی به این تحول خواهند داشت و آیا ممکن است تغییر ژئوپلیتیک حیاط خلوت روسیه در قفقاز موجب نزدیکی عملی آن به تهران برای مواجهه با این چالش مشترک شود؟
یا روسیه در این پرونده نیز همان سیاست «بی‌عملی همیشگی» را در پرونده‌های مختلف با طرفیت ایران در پیش خواهد گرفت.
#صابر_گل_عنبری
@Sgolanbari

وزارت خارجه آلمان به دویچه وله: سفارت در تهران بسته می‌ماند
وزارت امور خارجه آلمان در برلین به سوالات دویچه‌وله فارسی درباره تعطیلی سفارت این کشور در تهران پاسخ داده است.

ایران در آستانۀ جنگی تازه با اسرائیل : جمهوری اسلامی میان مذاکره یا فروپاشی
محمدرضا عارف، معاون اول رئیس‌جمهوری ایران، هشدار داده است که جنگ با اسرائیل می‌تواند «هر آن از سر گرفته شود». به گزارش رویترز شکاف درونی در رأس نظام ایران عمیق‌تر شده است. منابع نزدیک به بیت رهبر جمهوری اسلامی می‌گویند که بقای حکومت اکنون به بازگشت به میز مذاکره با آمریکا گره خورده است، در حالی که فشارهای اقتصادی و سیاسی غرب و خستگی جامعه ایران بیش از هر زمان آسیب‌پذیری رژیم تهران را آشکار کرده است.

محمدرضا عارف، معاون اول رئیس جمهوری ایران © مهر
توسط:ناصر اعتمادی
محمدرضا عارف، معاون اول رئیس‌جمهوری ایران، روز دوشنبه هجدهم ژوئن هشدار داد که «جنگ با اسرائیل ممکن است هر آن از سر گرفته شود». هرچند ایالات متحد آمریکا با شرکت در بمباران مراکز هسته‌ای ایران در بیست‌ودوم ژوئن گذشته وارد میدان جنگ با این کشور شد و دو روز بعد توقف حملات اعلام گردید، اما رهبران جمهوری اسلامی این وضعیت را «صلح» یا «آتش‌بس» نمی‌دانند. سردار پاسدار یحیی رحیم صفوی، مشاور نظامی رهبر جمهوری اسلامی، تأکید کرده است: «هیچ تفاهم‌نامه یا توافقی میان ما و اسرائیل یا میان ما و آمریکا وجود ندارد. ما در مرحلۀ جنگ هستیم و باید برای بدترین سناریو آماده باشیم.»
بن‌بست هسته‌ای، شکاف داخلی[ß]

وزیر کشور ایران از اخراج دو میلیون تبعه افغانستانی تا پایان سال جاری خبر داد
وزیر کشور ایران، روز دوشنبه ۲٧ مرداد، با اشاره به حضور شش میلیون تبعۀ افغانستانی در ایران، اعلام کرد که بازگشت دو میلیون نفر از اتباع غیرمجاز افغانستانی تا پایان سال جاری، در دستور کار قرار دارد.

تصویری از صدها مهاجر افغانستانی در گذرگاه مرزی اسلام قلعه بین ایران و افغانستان AFP - WAKIL KOHSAR

توسط:ار.اف.ای  X دنبال کنید
اسکندر مومنی وزیر کشور ایران، روز دوشنبه ۲٧ مرداد، در مشهد به خبرنگاران گفت: حدود یک میلیون و ۲۰۰ هزار نفر از اتباع غیرمجاز افغانستانی از ابتدای امسال تاکنون به کشورشان بازگشتند.
وزیر کشور ایران همچنین مدعی شد که ۷۰ درصد از این اتباع افغانستانی، به صورت «خودمعرف» از ایران خارج شده و به کشورشان باز گشته‌اند.
او با بیان اینکه بیشترین خروج اتباع افغانستانی از مرز خراسان رضوی صورت گرفته است، افزود: «بیش از ۶ میلیون نفر از اتباع کشور افغانستان در ایران حضور دارند که در گام نخست، بازگشت ۲ میلیون تبعه غیرمجاز تا آخر سال پیش‌بینی می‌شود که برنامه‌ریزی شده با حفظ عزت و احترام به کشور خود بازگردند» [ß]

خانه‌های خشمگین
نثار محمدی
«مأموران شهرداری منطقه، یک روز، صبح زود آمدند به خانه‌ی همسایه‌ و گفتند: خانه‌ی آن‌ها روی گُسل فرسوده‌ی بافت شهری است و باید همین امروز تخلیه شود.»
یک خانواده‌ی پرجمعیت مهاجر که سی‌ سال پیش برای پیدا کردن شغل از رامهرمز به اینجا آمده بودند، هر خشت این خانه را با دست های خودشان ساخته بودند.]ß[

چرا جمهوری اسلامی میلیاردها تومان خرج مراسم اربعین می‌کند؟
در حالی‌که اقتصاد ایران با بحران مواجه است، حکومت میلیاردها تومان برای مراسم اربعین در عراق هزینه می‌کند.

https://t.me/TahlilZamane/91500
تحلیل زمانه, [19 Aug 2025 um 02:58]
وقتی برادران چند پاسپورت با نامهای مختلف برای ماموریت‌های خاص دارند ...
✈نیم‌قرن با پاسپورت ایرانی؛ از سفر بدون ویزا تا فهرست سیاه
در روزهای اخیر بار دیگر مساله اعتبار پاسپورت ایرانی به موضوعی داغ در شبکه‌های اجتماعی تبدیل شد. در نیم‌قرن گذشته، جایگاه پاسپورت ایران در جهان تغییرات چشمگیری داشته است.
در دهه ۱۳۵۰، پاسپورت ایران «اعتبار عملی» بالایی داشت؛ ایرانی‌ها بدون ویزا به بریتانیا می‌رفتند، پرواز مستقیم به لندن و نیویورک برقرار بود و بیشتر سفرها کوتاه‌مدت، تجاری، گردشگری یا تحصیلی بودند.
طبق آمار ۱۹۷۹، حدود ۱۱۷ هزار ایرانی به بریتانیا برای اقامت زیر ۱۲ ماه وارد شدند و بیش از ۵۱ هزار دانشجو در آمریکا تحصیل می‌کردند.
سال ۱۴۰۴، پاسپورت ایران در شاخص هنلی رتبه ۹۰ از ۹۸ و در شاخص آرتون رتبه ۹۰ از ۱۰۱ را دارد؛ تنها ۱۳ تا ۱۶ کشور وضعیت بدتری دارند.
دسترسی بدون ویزا یا ویزای بدو ورود به حدود ۴۲ مقصد محدود است؛ عمدتاً کشورهای همسایه و چند مقصد پراکنده در آفریقا و آسیا.
نیم قرن پیش، ایران به ترکیب «مقاصد توسعه‌یافته و اقامت‌های بلند» دسترسی داشت و امروز تمرکز بر معافیت‌های منطقه‌ای و اقامت‌های کوتاه‌مدت است.
کیفیت مقصدها افت کرده و اتصال هوایی مستقیم به مراکز اقتصادی جهان جای خود را به مسیرهای ترانزیتی داده است.
در گذشته، الگوی غالب «سفر، نه مهاجرت» بود. امروز محدودیت‌های حقوقی و سیاسی، دامنه و تکرار سفر را کاهش داده است
رتبه پایین پاسپورت ایران بیشتر به دلیل سیاست‌های ویزای سخت‌گیرانه کشورهای توسعه‌یافته و انزوای سیاسی-اقتصادی است، نه فقط تعداد مقاصد.
#تحلیل_زمانه
@TahlilZamane

https://t.me/TahlilZamane/91510
تحلیل زمانه, [19 Aug 2025 um 06:16]
عیسی کلانتری: دریاچه ارومیه خشک نشد، خشکانده شد/ پزشکیان کار را به نااهلش سپرد
عیسی کلانتری، رئیس سابق سازمان حفاظت محیط زیست در گفت و گو با خبرآنلاین:

وضعیت دریاچه ارومیه فاجعه‌بار است. فقط حدود ۱۰۰ میلیون متر مکعب آب شور در پهنه‌ای نزدیک به ۲۰۰ کیلومتر مربع باقی مانده، یعنی عمق آب به کمتر از نیم متر رسیده. این دریاچه عملاً مرده است
آقای پزشکیان دریاچه را به نااهلش واگذار کرده است، به آقای عارف(معاون اول رییس‌جمهور) و آقای رحمانی(استاندار آذربایجان غربی در دولت چهاردهم)،‌ آقای عارف بی‌توجه است و آقای رحمانی نیز دنبال اهداف دیگری است، دریاچه ارومیه رها شده است.
#تحلیل_زمانه
@TahlilZamane

https://t.me/TahlilZamane/91501
تحلیل زمانه, [19 Aug 2025 um 03:38]
«خدا وکیلی، به پیر و به پیغمبر، مملکت با این سخنان نجات می‌یابد؟»
✍احسان نگارچی
کشورهای اروپایی، یکی پس از دیگری، درهای سفارت‌های خویش را در تهران می‌بندند.  رحیم صفوی از قریب الوقوع بودن جنگ سخن می‌گوید و یک فرمانده‌ای ارشد سپاه شمشیر را برای اروپا چرخانده و تهدیدشان کرده است .
و در این میان، مسعود پزشکیان، در افتتاحیه ی اجلاس روسای آموزش و پرورش می‌فرماید: «حل مشکلات فقط اراده و باور می‌خواهد؛ به پیر ،به  پیغمبر اگر بخواهیم، همه چیز را می‌توانیم حل کنیم.»
خوب شد گفتند که بی اراده کارها راست نگردد وچقدر خوب شد این راز برای همگان فاش شد .
ایشان،همچنین گفته اند :خداوکیلی خیلی حرف می زنیم ولی عمل نمی کنیم !
نمی دانیم ،شاید پزشکیان با این حرفها دارد مردم  را مسخره می کند یا شاید برای انبساط خاطر حضار جک گفته است ،اما ای کاش یکی همان‌جا به او می گفت :خدا وکیلی چه کنیم از دست این همه وقاحت !
ما در این اوضاع بی‌برقی، بی‌آبی، بی‌گازی و تهدید قریب‌الوقوع جنگ، نمی‌فهمیم این سخنان چه ارتباطی با واقعیت‌های امروز دارد.  جوری سخن می‌گویید، گویی در آستانه ی  فاجعه‌ای دیگر نیستیم.  به جای ارائه راهکارهای عملی در خصوص جنگ و مکانیزم ماشه ، چه می‌گویید؟
آقای پزشکیان ،به پیر و پیغمبر امکان دارد اوضاع بهتر شود، اما نه با شعار ،خدا وکیلی  بروید شرایط واقعی را بپذیرید، خود و مقام بالادستتان را از قدرت خلع و اعلام تسلیم در برابر مردم و جهان کنید و رفراندومی هم  زیر نظر سازمان ملل با حضور همه ایرانیان داخل و خارج برگزار کنید و به مردم اجازه دهید حقیقتاً انتخاب کنند.
ما خسته‌ایم.
به پیر به پیغمبر خیلی خسته‌ایم.
از وعده‌ها، از «خدا وکیلی‌ها»، از اراده‌های عملی‌نشدنی ، از این قسم های تکراری و از این بی پایانی که هر روز سنگینی می کند بر زندگی ما .
#تحلیل_زمانه
@TahlilZamane

https://t.me/TahlilZamane/91515
تحلیل زمانه, [19 Aug 2025 um 06:49]
تشیع و مسئله ایران
جامعه ما هم دیندار است و هم ملی ولی آشتی اینها به دو دلیل آسان نیست: اولاً در ادبیات دینی تفسیری ارائه شده است که تعلقات ملی را نفی میکند و ثانیاً در ادبیات ایرانی گری هم جریانی از مشروطه به بعد پیدا شده است که نسبت به دین موضع چندان همدلی نداشته است. منهای جریان چپ که خارج از تحلیل ماست، از مشروطه به این سو جامعه ما حول مذهب و ناسیونالیسم نوسان داشته است. هر از گاهی یکی به منبر می رود و دیگری به پستو و گفتگو را متوقف می کنند اما تنش جایی است که این دو در نقطه تلاقی قرار دارند. اکنون در این شرایط هستیم.
ناسیونالیسم بر دو نوع تبارگرا و مبتنی بر قرارداد است. ناسیونالیسم تبارگرا حاوی نوعی جوهرگرایی، رمانتیسم، باستانگرایی و تا حدی نژادپرستی است اما ناسیونالیسم مدنی مبتنی بر قرارداد حول قانون اساسی است، تصمیمی عقلایی است و معمولاً هم دموکراتیک است. در ایران از ابتدا علی رغم اینکه نظریه ناسیونالیسم به اقتفای قانون اساسی مشروطه شکل گرفت، اما به تبارگرایی شیفت پیدا کرد و خشونتهای آن هم ظاهر شد.
ناسیونالیسم تبارگرا در سیاست خارجی باعث شارژ تبارگرایی های بدیل مانند پان اسلامیسم، پان عربیسم و پان ترکیسم میشود و برای وحدت اسلامی مشکل زا است. در داخل هم با مذهب، قومیتها و دولت ملی مدرن دموکراتیک چالش ایجاد میکند.
گفتمان رایج ناسیونالیسم در ایران، تبارگرا است و حتی جریان مذهبی هم هر وقت درباره ناسیونالیسم فکر کرده است، پیش فرض گرفتند که ناسیونالیسم مساوی تبارگرایی است و امکان بدیل آن را در نظر نگرفتند. مرحوم مطهری هم «خدمات متقابل ایران و اسلام» را روی این تعریف سوار میکند و اصرار دارد که اینها دو ایدئولوژی متفاوت برای اداره جامعه هستند و سرانجام بحث را به نفع اسلام سوق داده است. رواج تعریف تبارگرا از ناسیونالیسم و تضاد قهری آن با مذهب، چرخه باطل هویت را ایجاد کرده است. بحران، ناشی از بزرگ بودن ناسیونالیسم فرهنگی و کوچک بودن ناسیونالیسم سیاسی است.
ملیت ایرانی، همین ایرانی است که در این گربه قرار دارد و خارج از آن، رمانتیک و تهاجمی است و  ناهم مکانی و ناهم زمانی می آورد. یعنی کسانی را ایرانی می دانیم که ایرانی نیستند و کسانی را ایرانی نمی دانیم که ایرانی هستند. ملیت سیاسی باید همان ملیتی باشد که ملیت فرهنگی ماست.
فقه مشروطه و ادبیات مرحوم نایینی و آخوند خراسانی، خلوص دارد و ناسیونالیسم را تبار نمیداند بلکه دنبال این بودند که ملتی یک قرارداد میبندد و امور مشترک خود را به اشتراک  و مبتنی بر قانون اساسی که هنجارهایش به مرور زمان یک علقه ملی تولید میکند، اداره کند. این نگاه با مذهب هم در تضاد نیست و مسلمانان درون امت می توانند دولتهای جدا از هم تشکیل دهند.
فقه مشروطه ایده ناسیونالیسم قراردادی را پشتیبانی میکند. در فقه مشروطه ملت کسانی اند که مشترکات نوعی دارند و دور هم جمع شده اند تا این نیازها را اداره کنند. ادبیات مشروطه تمام همتش حل مسئله دولت ملی ایران است و مذهب هم در کلیت خود در پی ناسیونالیسم دموکراتیک است.
مرحوم داود فیرحی | پژوهشگر علوم سیاس
#تحلیل_زمانه
@TahlilZamane

https://t.me/TahlilZamane/91504
تحلیل زمانه, [19 Aug 2025 um 05:15]

پایان مذاکرات صلح اوکراین در واشنگتن؛ «پوتین آماده دیدار با زلنسکی است»
به گزارش خبرگزاری فرانسه به نقل از منابع آگاه، ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه در گفتگوی تلفنی روز دوشنبه با دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری آمریکا گفته است که آماده دیدار با ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهوری اوکراین است.
#تحلیل_زمانه
@TahlilZamane

https://t.me/TahlilZamane/91509
تحلیل زمانه, [19 Aug 2025 um 05:58]
زلنسکی:
من آماده دیدار با پوتین هستم.
روسیه درخواست کرد ابتدا دیداری بین رهبران روسیه و اوکراین برگزار شود و سپس یک نشست سه‌جانبه.
یک سیگنال مهم از ایالات متحده در مورد مشارکتش در تضمین‌های امنیتی و کمک به هماهنگی آن‌ها دریافت کردم.
مسئله سرزمین‌ها بین من و پوتین [بحث] خواهد شد.
جزئیات تضمین‌های امنیتی ظرف ۱۰ روز مشخص خواهد شد.
#تحلیل_زمانه
@TahlilZamane

شور و شوق آلمان برای نسل‌کشی اسرائیل، استثناگرایی خطرناک آن را زنده کرده است

نوشته: جُوالین ماچای —
آلمان بی‌پرده و آشکارا از جنگ نابودی و نسل‌کشی اسرائیل علیه فلسطین حمایت می‌کند و می‌خواهد همه جهان هم این را ببینند.
این نمایش پرشور در حمایت از صهیونیسم، به آلمان امکان داده است تا «استثناگرایی» خود -همان زوندر‌وِگ (راه ویژه)‌ای را که مدعی بود پشت سر گذاشته- دوباره احیا کند؛ مسیری که پیامدهای فاجعه‌باری برای فلسطینیان و حتی برای حقوق بین‌الملل دارد.
البته آلمان در میان دموکراسی‌های لیبرال تنها کشوری نیست که بی‌قید و شرط از اسرائیل در کشتار فلسطینیان گرسنه پشتیبانی می‌کند. صدراعظم فریدریش مِرتس از نظر اخلاقی تهی‌تر از کیر استارمر نخست‌وزیر بریتانیا یا امانوئل مکرون رئیس‌جمهور فرانسه نیست. اما آنچه آلمان را متفاوت می‌سازد، تبدیل پشتیبانی از شرّ رادیکال صهیونیسم به ابزار نمایش «یگانگی» و «ویژه بودن» خود است.
آلمان همچنان به شدت تشنه هویت ملی است و هیچ چیز جلودارش نیست ــ به‌ویژه فلسطینیان که در ذهنیت سیاسی و رسانه‌ای آلمان تنها زمانی ظاهر می‌شوند که دستگاه حاکم نتواند حضور و واقعیت آن‌ها را به کلی پاک کند.[ß]

برلین، دکتر حسن بلوری۲۰۲۵٫۰۸٫۱۴
محدودیتهای شناخت فضازمان

زنان شاهنامه–اندیشمند،متکی به خودو آزاده
احد قربانی دهناری

درروزگاریکه دختران و زنان ایرانیدر خیابان،زندان و تبعیدفریادآزادیسر میدهند،بازخوانیچهرههایزنانه
در میراثفرهنگیماننهتنها ضرورتیادبی،بلکه وظیفهایسیاسیو فرهنگیاست. در بطن شاهنامه، اینحماسهی
بزرگ، زنانیحضور دارند که نماد شجاعت، خرد، استقاللرأیو عشق آگاهانهاند. آنان در لحظههاییحساس وبحرانی،تصمیمگیرنده،ناجی،رزمندهیامادرانیآیندهسازمیشوند

طرح عملیات‌نظامی اسرائیل حتی در اردوگاه‌های پناهجویان
فروغ فرزانه
۱۴۰۴/۵/۲۰۱۴۰۴ مرداد ۲۰, دوشنبه
نتانیاهو می‌گوید برای نابودی حماس در نوار غزه، ارتش این کشور در اردوگاه‌های پناهجویان نیز دست به عملیات‌نظامی خواهد زد. او تاکید کرد هدفش "نجات" غزه از دست حماس است. استرالیا نیز دولت فلسطین را به رسمیت خواهد شناخت.

علیرغم مخالفت‌های بین‌المللی، نخست وزیر اسرائیل قصد دارد عملیات نظامی در نوار غزه را حتی در اردوگاه‌های پناهجویان نیز گسترش دهدعکس: Abir Sultan/AFP
بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، روز یکشنبه  ۱۰ اوت (۱۹ مرداد) در جمع خبرنگاران خارجی گفت که کابینه امنیتی کشورش هفته گذشته به نیروهای مسلح دستور داده است علیه "دو پایگاه باقی‌مانده حماس در شهر غزه و اردوگاه‌های مرکزی" اقدام کنند. 
نتانیاهو بار دیگر تأکید کرد: «هدف ما اشغال غزه نیست. هدف ما آزادسازی غزه از دست تروریست‌های حماس است.» او افزود که با توجه به امتناع حماس از تسلیم سلاح‌های خود، اسرائیل چاره‌ای جز "اتمام کار و تکمیل  شکست حماس" ندارد.
به گفته نتانیاهو، هم‌اکنون حدود ۷۰ تا ۷۵ درصد از نوار غزه تحت کنترل نظامی اسرائیل است. در ۲۵ درصد باقی‌مانده این منطقه محاصره‌شده هنوز ۵۰ گروگان اسرائیلی نگهداری می‌شوند. برآورد اسرائیل این است که حدود ۲۰ نفر از آن‌ها هنوز زنده باشند.[ß]

آسوشیتدپرس: اسرائیل در حال بررسی جابجایی فلسطینی ها از غزه به سودان جنوبی است

خبرگزاری آریا -آسوشیتدپرس فاش کرد که اسرائیل در حال مذاکره با دولت سودان جنوبی در مورد امکان «انتقال» فلسطینی های نوار غزه به این کشور آفریقای شرقی است، به عنوان بخشی از طرح آوارگی اجباری که تل آویو تحت نظارت ایالات متحده آرزوی آن را دارد، اما به دلیل نقض قوانین بین المللی و بشردوستانه با مخالفت گسترده اعراب، اسلامی و بین المللی مواجه است.
به گزارش آریا،این خبر چند روز پس از آن منتشر می شود که دولت اسرائیل روز جمعه طرح تدریجی برای اشغال کل نوار غزه را تصویب کرد که از شهر غزه شروع می شود که حدود یک میلیون فلسطینی در آن زندگی می کنند.
این خبرگزاری آمریکایی به نقل از شش نفر که نامشان فاش نشده است و با این موضوع آشنا هستند، گفت: «مذاکرات تاکنون بین اسرائیل و سودان جنوبی که از بحران مالی رنج می برد (و سال ها از جنگ داخلی رنج می برد) انجام شده است، اما مشخص نیست که این مذاکرات تا چه حد پیش رفته است[ß].»

نامۀ اروپایی‌های طرف برجام به سازمان ملل:
احتمال فعال شدن مکانیسم ماشه وجود دارد
روزنامۀ فایننشال‌تایمز می‌گوید وزیران خارجه سه قدرت اروپایی طرف برجام در نامه‌ای به سازمان ملل هشدار دادند که در صورت عدم اقدام ایران، احتمال فعال شدن مکانیسم ماشه (بازگشت خودکار تحریم‌ها) وجود دارد.
فایننشال‌تایمز روز چهارشنبه ۲۲ مرداد نوشت بریتانیا، فرانسه و آلمان در این نامه که روز سه‌شنبه خطاب به آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل، و شورای امنیت سازمان ملل نوشته نوشته شده و نسخه‌ای از آن به این روزنامه رسیده، چنین نوشته‌اند:
«ما به‌روشنی گفته‌ایم که اگر ایران تا پایان اوت ۲۰۲۵ (نهم شهریور) مایل به دستیابی به راه‌حل دیپلماتیک نباشد یا از فرصت تمدید استفاده نکند، تروئیکای اروپایی آماده است مکانیسم بازگشت خودکار تحریم‌ها را فعال کند.»[ß]

روس‌ها دست از سر اوکراین برنمی‌دارند
پوتین کوتاه نمی‌آید | انتظار معجزه از «نشست آلاسکا» نیست، اوکراینی‌ها به ترامپ اعتماد ندارند
اقتصادنیوز: بسیاری از اوکراینی‌ها و کارشناسان معتقدند که پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، در حالی که دست به گسترش دستاوردهای سرزمینی خود در شرق اوکراین می‌زند، به دنبال فریب ترامپ خواهد بود.

به گزراش اقتصادنیوز، اوکراینی‌ها به نشست آلاسکا در روز جمعه امیدی ندارند. فشار روسیه بر کی‌یف در ماه‌های اخیر افزایش داشته است و آنها خود را در وضعیت دشواری می‌بینند. در عین‌حال کمتر کسی باور دارد که دونالد ترامپ رئیس‌جمهور آمریکا بتواند ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهور روسیه را قانع کند تا به یک آتش‌بس که برای روسیه و اوکراین برد برد باشد تن بدهد.[ß]

روابط ایران و آمریکا در گفت‌وگو با متیو شانون
آرمین امید

اگر هدف غایی (telos) یک روایت تاریخی، سال ۱۹۷۹ باشد، آنگاه همه‌ی مسیرها به سقوط شاه و گسستی می‌رسند که در بحران گروگان‌گیری آشکار شد. در چنین روایت‌هایی ــ که عمدتاً رویکردی سیاسی دارند ــ برنامه‌های اصلاحی شاه جدی گرفته نمی‌شود. علاوه بر این، به نقاط اشتراک و همدلی تاریخی میان ایرانیان و آمریکایی‌ها نیز به‌چشم لحظاتی بی‌ربط یا استثنایی نگریسته می‌شود، چرا که در خدمت تبیین منازعه‌ی سال‌های انقلابی نیستند.[ß]

عون خطاب به لاریجانی در بیروت: هرگونه دخالت در امور داخلی خود را از هر طرفی که باشد، رد می‌کنیم

جوزف عون، رئیس‌جمهور لبنان، در دیدار با علی لاریجانی، دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران، در بیروت به او گفت «هرگونه دخالت در امور داخلی خود را از سوی هر طرفی که باشد، رد می‌کنیم».
براساس اطلاعیه‌ای که دفتر ریاست‌جمهوری لبنان روز چهارشنبه ۲۲ مرداد پس از دیدار آقای لاریجانی با آقای عون منتشر کرد، رئیس‌جمهور لبنان به فرستادۀ جمهوری اسلامی گفت کشورش مایل به همکاری با ایران در چارچوب دوستی مبتنی بر احترام متقابل است، اما اظهارات اخیر برخی مقام‌های تهران دربارۀ لبنان سازنده نبوده است.
جوزف عون تأکید کرد «هرگونه دخالت در امور داخلی خود را از سوی هر طرفی که باشد، رد می‌کنیم و می‌خواهیم لبنان امن و باثبات بماند، به نفع همۀ لبنانی‌ها بدون تبعیض».
در یکی دو هفتۀ اخیر که موضوع خلع‌سلاح حزب‌الله لبنان در هیئت دولت این کشور بالا گرفته و دنبال می‌شود، برخی مقامات جمهوری اسلامی به‌شدت به این طرح تاخته‌اند و آن را طرح اسرائیل و آمریکا خوانده‌اند.[ß]

چهار سال پس از فاجعۀ فرودگاه کابل؛ زخم‌هایی که هنوز التیام نیافته‌اند

تصویری از یک کودک افغانستانی که در روزهای تخلیه فردودگاه کابل، به یک نظامی آمریکایی سپرده می‌شود. AP - Omar Haidari
چهار سال پس از آن‌که جهان با دیدن تصاویر سقوط کابل و همچنین فرار آشفتۀ نیروهای نظامی آمریکا و ناتو شوکه شد، زخم‌های این سقوط هنوز در دل مردم افغانستان التیامی نیافته‌اند. صحنۀ فرودگاه کابل در اوت ۲۰۲۱ نه تنها سکانس پایانی بیست سال حضور نظامی ایالات متحده و ناتو را رقم زد، بلکه به نماد بی‌برنامگی غرب در خروج از افغانستان و بی‌پناهی مردمی بدل شد که در وحشت از بازگشت طالبان و امید واهی به نجات، خود را از بدنۀ هواپیما آویزان کردند.[ß]

هیروشیما، هشداری که جهان فراموش کرد و دوباره به سوی آن می‌دود
ششم اوت ۱۹۴۵، آسمان هیروشیما با نخستین انفجار اتمی تاریخ شکافته شد و شهری در یک چشم‌به‌هم‌زدن به ویرانه‌ای سوزان بدل گشت. آن فاجعه پایان جنگ جهانی دوم بود، اما بیش و پیش از آن، هشدار نهایی به بشریت که بی‌اعتنایی به نشانه‌های خطر، فروپاشی سیاست و سازش و بازگشت منطق قدرت می‌تواند بار دیگر جهان را تا آستانهٔ نابودی کامل پیش ببرد؛ هشداری که امروز، در پرتو جنگ‌ها و بحران‌های تازه، بیش از هر زمان دیگری به گوش می‌رسد.

تصویر هوایی از انفجار نخستین بمب اتمی در هیروشیما © AP - U.S. Army
توسط:ناصر اعتمادی
ششم اوت ۱۹۴۵، ساعت ۸ و پانزده دقیقهٔ صبح، آسمان بر فراز هیروشیما گشوده شد و نخستین بمب اتمی تاریخ بر شهری فرود آمد که هنوز در خواب جنگ بود. در یک لحظه، بیش از هفتاد هزار نفر جان باختند؛ بسیاری دیگر، در روزها و ماه‌های بعد، در آتش‌سوزی‌ها و از تابش مرگبار، خاموش شدند. تصویر قارچ عظیم، ویرانه‌های بی‌انتها و بدن‌های سوخته، نه‌ فقط پایان جنگ جهانی دوم، بلکه هشدار نهایی به بشریت بود که مسیر دههٔ سی و سال‌های جنگ، به چه فرجامی می‌رسد.
هیروشیما زادهٔ روندی بود که از بحران اقتصادی ۱۹۲۹ آغاز شد، با اوج‌گیری فاشیسم و نازیسم و شکست دیپلماسی ادامه یافت و سرانجام، با فروپاشی نظم جهانی و جنگی همه‌گیر، به نقطه‌ای رسید که در آن نابودی کامل شهرها و مردمان، به گزینه‌ای «عادی» بدل شد. آنچه در دههٔ سی رخ داد، محصول بی‌اعتنایی به نشانه‌های خطر و توهم مصون‌ بودن بود؛ همان اشتباهی که امروز نیز می‌توان ردّ آن را در برخی کانون‌های خطرناک جنگ در خاورمیانه و اروپا ...دید.
تکرار الگو، با چهره‌ای نو
جهان امروز در ظاهر با ۱۹۳۰ هیچ شباهتی ندارد: اقتصاد جهانی‌شده، انقلاب دیجیتال، هوش مصنوعی، تغییرات اقلیمی و پایان اغلب رژیم‌های تمامیت‌خواه قرن بیستم. اما زیر این پوسته، همان روندهای خطرناک در حال تکرار است: فروپاشی اعتماد بین‌المللی، خیزش اقتدارگرایی، بحران‌های مالی، حمایت‌گرایی تجاری و شکل‌گیری بلوک‌های متخاصم.
دموکراسی‌ها، از یک‌ سو با تهدیدهای خارجی و از سوی دیگر با فرسایش درونی - فساد نهادها، زوال طبقهٔ متوسط، و گسترش پوپولیسم - روبرو هستند. نظم جهانی، که پس از جنگ دوم بر پایهٔ نهادها و قواعد مشترک بنا شده بود، رو به زوال است.
بازگشت منطق امپراتوری و خطر جنگ فراگیر[ß]

https://t.me/TahlilZamane/89363
اعداد عربی؟ یا اعداد هندی - پارسی؟
شکل نوشتاری اعدادی که امروزه در همه جهان مورد استفاده است، برگرفته از « خط براهمی » در هند باستان است و پس از آشنایی « خوارزمی مجوسی » دانشمند ایرانی با ریاضیات هند، این اعداد ۱، ۲، ۳، ۴، ۵، ۶ و ... به جهان معرفی شد ؛ دانشمندان ایرانی این نوشتار عددی را مورد استفاده قرار دادند و سپس، از ایران‌بزرگ ( یا به‌گفته دیگران، جهان اسلام ! ) به صورت 1, 2, 3, 4, 5, 6 و ... به اروپا و خط لاتین راه یافت 
 خوارزمی « ایرانی » بود ( سده ۲ - ۳ ق ) ؛ پسوند « مجوسی » در نام او که طبری هم به آن اشاره کرده است، گویای همه‌چیز است. از طرفی این شکل نوشتاری شمارگان را همه جهان اسلام آن روزگار استفاده می‌کردند، و فقط در متون زبان عربی بکار نرفته است، و این دلیل نمیشود که بگویند « ارقام العربیه » ! ریشه این اعداد به هندوستان برمی‌گردد و یک ایرانی عامل این انتقال به جهان بوده است، دقیقا چه ربطی به اعراب دارد؟ اگر در عربستان از ماشین لندکروز استفاده کنند، یعنی این خودرو عربی است؟ شگفتا !
#تحلیل_زمانه 
@TahlilZamane
اعداد عربی؟ یا اعداد هندی - پارسی؟

نقض حریم هوایی یا هشدار خاموش؟ مأموریت پهپاد آمریکایی در آسمان ایران

دوشنبه چهارم اوت، به نوشته «ارم نیوز» وابسته به امارات متحده، در بالای افق ایران، چیزی در آسمان حرکت کرد که فراتر از یک نشان بود. بنا بر گزارش منابع رصد هوایی مستقل، یک پهپاد پیشرفته آمریکایی از نوع MQ-4C Triton برای نخستین‌بار پس از تنش‌های خردادماه وارد حریم هوایی ایران شد.
همان خرداد، زمانی که آسمان ایران شاهد موشک‌باران و بمباران نیروگاه‌های هسته‌ای بود و هواپیماهای اسرائیلی و آمریکایی با آتش و دود بازگشتند. اکنون، پهپادی خاموش، دوباره در آسمان دیده می‌شود — و با خود هشداری ناگفته می‌آورد.
 MQ-4Cاین فقط یک پهپاد شناسایی نیست؛ این پرنده بلندپرواز برای ماندگاری طراحی شده — قادر است ساعت‌ها و حتی روزها در آسمان بچرخد، داده‌های دقیق گردآورد، و هر حرکت را زیر نظر بگیرد.
چنین پهپادهایی معمولاً در آستانهٔ حمله‌هایی بزرگ ظاهر می‌شوند. درست همانند دفعات گذشته، پیش از بمباران تأسیسات هسته‌ای در فردو، نطنز و اصفهان. در جنگ‌هایی که روی کاغذ وجود ندارند، این ابزارهای بی‌جان به کارگردانان اصلی بدل شده‌اند.
از منظر مقامات ایرانی، این عبور نمی‌تواند اتفاقی باشد. پس از حملات گسترده‌ای که در آن سامانه‌های پدافند هوایی ایران فلج شد، تهران بی‌وقفه در حال بازسازی سامانه‌های دفاعی است. مهم‌ترین تحول اخیر، تحویل سامانهٔ دفاع هوایی S-400 از سوی روسیه است — موضوعی که مدت‌ها معلق مانده بود.
منابع غربی تأیید کرده‌اند که ایران آزمایش‌های اولیه این سامانه را آغاز کرده و تلاش می‌کند آسمان خود را بازیابد، نه فقط به لحاظ نظامی، بلکه به عنوان نمادی از حاکمیت.
دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، اخیراً با صراحت از آمادگی برای حمله دوباره به ایران سخن گفته است. به گفته او، امنیت آمریکا و اسرائیل «غیرقابل‌مذاکره» است.
و همزمان، پهپادها بازگشته‌اند. بدون اطلاع رسمی، بدون هشدار، فقط با پروازی بی‌صدا در آسمان دشمن. برخی تحلیلگران این را صرفاً نمادین می‌دانند، اما دیگران این اقدام را نوعی “پیش‌دستی نظامی” تفسیر می‌کند و آن را بخشی از نقشه‌ای حساب‌شده برای مرحله بعدی می‌پندارند؛
راهی برای زیر نظر گرفتن برنامه هسته‌ای ایران پس از توقف نظارت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و می‌توانند مقدمه‌ای برای موجی تازه از حملات باشند.
 بعضی کارشناسان نظامی هشدار می‌دهند  که تکرار چنین پروازهایی ممکن است تهران را به واکنشی مستقیم وادارد. در صورتی که ایران آن را نقض آشکار حاکمیت خود بداند، می‌تواند اقدام به حمله‌ای پیشگیرانه علیه پایگاه‌های آمریکایی در منطقه کند — و این یعنی شعله‌ور شدن دوباره آتشی که هنوز خاکسترش گرم است.
 تا این لحظه، هنوز گلوله‌ای شلیک نشده. اما گاهی، آنچه شنیده نمی‌شود، بیش از هر انفجاری حرف می‌زند. پهپاد MQ-4C شاید بی‌هیاهو بازگشته باشد، اما ردّ پروازش همچنان بر نقشه‌های عملیاتی و در ذهن فرماندهان باقی‌ست — همچون زخم بی‌خونریزی.
این عبور، فقط نقض یک مرز هوایی نیست، بلکه نشانی از شکاف عمیق و ماندگار میان جنگ و آشتی‌ست. و پرسش همچنان پابرجاست: چند پرواز خاموش دیگر باید بر فراز این سرزمین بگذرد، تا یکی‌شان با آتش و صدا پایان یابد؟

ادامۀ تبعات جنگ دوازده‌روزه؛ ایران یک نفر را به اتهام جاسوسی برای اسرائیل اعدام کرد
مقام‌های قضایی جمهوری اسلامی ایران بامداد روز چهارشنبه ۱۵ مرداد/ ۶ اوت، از اجرای حکم اعدام یک فرد به نام روزبه وادی خبر دادند. اتهام این فرد جاسوسی برای اسرائیل و همچنین افشای اطلاعات محرمانه درباره یکی از دانشمندان هسته‌ای ایران عنوان شده‌است.[ß]

نگرانی‌ها از تکرار جنگ ۱۲ روزه؛
از نصب بلندگو و آژیر خطر در تهران تا تشکیل شورای دفاع
يکشنبه ۱۲ مرداد ۱۴۰۴ - ۰۳ اوت ۲۰۲۵
یورونیوز : در پی نگرانی‌ها از تکرار درگیری‌های نظامی مشابه جنگ ۱۲ روزه اخیر، مقامات ایران گام‌هایی تازه در حوزه دفاعی و امنیتی برداشته‌اند. از جمله این اقدامات، اعلام تشکیل «شورای‌عالی دفاع»، آغاز نصب بلندگوهای هشدار وضعیت قرمز در تهران، و تصمیم برای کاهش وابستگی به سامانه موقعیت‌یابی آمریکایی است.
امیر حاتمی، فرمانده کل ارتش ایران روز یکشنبه سوم اوت (۱۲ مرداد) در جمع فرماندهان نیروی زمینی هشدار داد که «نباید دشمن را دست‌کم گرفت و تهدید آن را تمام‌ شده تلقی کرد.»
اسرائیل در حالی وارد جنگ با ایران شد که از پشتیبانی تسلیحات پیشرفته غربی و تسلط کامل هوایی برخوردار بود اما در مقابل، زرادخانه ایران که در اثر سال‌ها تحریم و حملات دقیق اخیر تضعیف شده بود، در جریان حمله اخیر اسرائیل با آسیب بیشتری روبرو شد.[ß]

Majid Roshanzadeh
میان بازدارندگی و تنش: اس-۴۰۰ روسی برای ایران، تهدیدهای ترامپ و سایه‌ی جنگی تازه

به‌محض آن‌که خاورمیانه برای لحظه‌ای کوتاه نفسی تازه کرد، ترس از جنگی تازه دوباره بازگشت. در مرکز این نگرانی‌ها، تلاش تهران برای تقویت سپر دفاعی‌اش با سامانه‌ی پیشرفته‌ی اس-۴۰۰ «تریومف» از روسیه و در سوی دیگر، تهدیدهای آشکار دونالد ترامپ که بوی روزهای پرتنش گذشته را زنده می‌کند.
بعد از سال‌ها درنگ و تردید، مسکو تصمیم گرفته است این سامانه‌ی مدرن را به ایران تحویل دهد. منابع دیپلماتیک می‌گویند دستگاه اطلاعاتی روسیه اخیراً به تهران هشدار داده که امکان دارد آمریکا و اسرائیل به‌زودی حمله‌ای مشترک علیه ایران انجام دهند؛ هشداری که تهران نمی‌تواند به‌آسانی نادیده بگیرد.
هم‌زمان، دونالد ترامپ در سخنانی آشکار اعلام کرد که اگر لازم باشد، دوباره به ایران حمله خواهد کرد؛ البته به‌قول او «برای تأمین امنیت آمریکا و اسرائیل». چنین ادبیاتی مدتی بود شنیده نمی‌شد، اما درست در لحظه‌ای بیان شد که اوضاع منطقه به‌شدت شکننده است.
اس-۴۰۰ یکی از پیشرفته‌ترین سامانه‌های دفاع هوایی جهان است؛ می‌تواند هواپیماهای رادارگریز را ردیابی کند و موشک‌های بالستیک را هدف قرار دهد. برای تهران، این سامانه هم یک امید است و هم یک پیام سیاسی: تلاشی برای بازگرداندن بازدارندگی.
گفته می‌شود نخستین آزمایش‌ها در ایران آغاز شده، ولی کارشناسان تردید دارند: حتی چنین سامانه‌ای هم به‌تنهایی نمی‌تواند آسمان ایران را نفوذناپذیر کند. مهم آن است که چقدر با سامانه‌های داخلی ایران مانند «باور ۳۷۳» هماهنگ شود؛ کاری که ماه‌ها زمان می‌برد. زمانی که شاید واشنگتن و تل‌آویو ترجیح دهند پیش از تکمیل آن، دوباره دست به حمله بزنند.
این‌که چرا روسیه دقیقاً حالا این سامانه را تحویل می‌دهد، بی‌دلیل نیست. برخی تحلیلگران می‌گویند کرملین می‌خواهد نفوذش در خاورمیانه را تثبیت کند و به غرب یادآوری کند که هیچ تصمیمی درباره‌ی منطقه بدون نظر مسکو گرفته نمی‌شود.
بالا گرفتن تنش‌ها هم ظاهراً بخشی از این بازی قدرت است؛ مسکو می‌داند چنین تحرکاتی چه پیامدهایی دارد – و گاهی دانسته با آن بازی می‌کند.
تهران امید دارد با این سامانه‌ی تازه، دست‌کم بخشی از توان بازدارندگی ازدست‌رفته‌اش را بازیابد. اما بسیاری بیم دارند که همین گام، بهانه‌ای شود برای ضربات تازه – در منطقه‌ای که از پیش پر است از جنگ‌های نیابتی، رقابت قدرت‌های بزرگ و بی‌ثباتی مزمن.
و بدین‌گونه، خاورمیانه همچنان میان تهدید و تسلیح، میان امید به بازدارندگی و ترس از درگیری، سرگردان مانده است. چیزی که باقی می‌ماند، تنها این حس ناخوشایند است که شاید جرقه‌ی جنگ بعدی، همین حالا هم زده شده باشد – و تنها منتظر شعله‌ور شدن باشد.

♦با یک جامعه فاشیستی چه می‌توان کرد؟
🔹 امین بزرگیان
پژوهشگر دپارتمان مردم‌شناسی دانشگاه نیس فرانسه
~ بر اساس نظر سنجی اخیر روزنامه اسرائیلی ها ارتص، هشتاد و دو درصد از یهودیان اسراییلی از پاکسازی غزه حمایت می‌کنند، و شصت و پنج درصد خواهان قتل عام همه مردان زنان و کودکان فلسطینی هستند.
شاید روشن باشد که با یک دولت فاشیستی چه باید کرد، اما با یک جامعه فاشیستی چه می‌توان کرد؟ آنهم جامعه‌ای که مدام بر بستر این ادعا قرار گرفته است که تنها دموکراسی منطقه است؟
برخلاف گفتمان رایج حقوق بشر که جنایت اسراییل را محدود به دولت، و از آن دهشتناک‌تر محدود به دولت راست‌گرای نتانیاهو تصویر می‌کند، دیگر جای تردیدی باقی نمانده که ما با یک جامعه و دولت فاشیستی روبرو هستیم؛ تا جایی که می‌توانیم به صراحت اعلام کنیم که اسراییل بزرگترین دولت-ملت فاشیستی (نه تنها منطقه که) دوران ماست.[ß]

گزارش تحلیلی جروزالم پست:‌ چین از جمهوری اسلامی روی بر می‌گرداند؛ آیت الله «در آستانه فروپاشی»

‚روزنامه جروزالم پست در یک گزارش تحلیلی از روی برگرداندن چین از جمهوری اسلامی و نزدیکی پکن به اسرائیل خبر داده است.
در این گزارش، جروزالم پست به وقایع یکسال اخیر پرداخته و تاثیر آن را در رابطه جمهوری اسلامی ایران و چین ارزیابی کرده است. جروزالم پست نوشت که چین در حال بازنگری در سیاست خاورمیانه‌ای خود و بررسی نقش راهبردی اسرائیل است—تحولی که در پی تنش‌های اخیر در غزه و جنگ ۱۲ روزه و افزایش بی‌ثباتی منطقه‌ای شدت گرفته است.
از دیدگاه پکن، درگیری با اسرائیل نشان داده جمهوری اسلامی ایران - که به طور قابل توجهی تضعیف شده است - دیگر با تحولات جهانی همگام نیست و به اصطلاح «محور مقاومت»، از جمله شبکه‌ای از نیروهای نیابتی که طی سال‌ها در سراسر خاورمیانه ایجاد کرده بود، به تدریج در حال فروپاشی است. محققان ارشد چینی حتی اظهار داشته‌اند که رژیم آیت‌الله، که اکنون در آستانه فروپاشی تلقی می‌شود، دیگر در خدمت منافع استراتژیک رهبری چین در منطقه نیست.
براساس گزارش جروزالم پست، چین به شکل محسوسی در حال گسترش همکاری‌های اقتصادی، فناوری و نوآوری با اسرائیل است. طبق آمار رسمی، حجم تجارت دوجانبه بین چین و اسرائیل به ۱۶.۲۷ میلیارد دلار رسید، که از رشدی چشمگیر نسبت به سال قبل از آن خبر می‌دهد. حوزه‌هایی همچون فناوری‌های نوین، هوش مصنوعی، کشاورزی و بهداشت از جمله عرصه‌های همکاری فزاینده دو کشور هستند.
به نوشته جروزالم پست، این چرخش دیپلماتیک چین می‌تواند نفوذ جمهوری اسلامی را در منطقه کاهش دهد و در مقابل، جایگاه اسرائیل را به‌عنوان شریک معتبر جهانی در نگاه چین و کشورهای جنوب جهانی تقویت کند.
این تحولات در حالی رخ می‌دهد که چین در سال‌های اخیر سرمایه‌گذاری‌های عظیمی در ایران کرده، اما اکنون نشانه‌هایی از بازنگری در اولویت‌های راهبردی خود و افزایش تعامل با بازیگران با ثبات‌تر و همسوتر با نظم جهانی از سوی پکن دیده می‌شود.

وضعیت جنگ‌ اوکراین روز به روز خطرناک تر می شود.
از ح. م.:
با آمدن ترامپ عده ای امید به صلح داشتند، اما خیلی زود معلوم شد که این امیدها بسیار بیجاست. تلاش برای برقراری صلح در اوکراین از ابتدا نمایشی بود. نه به طور جدی چنین قصدی بود و نه تلاشی واقعی در این راه صورت گرفت. قصد ترامپ کاسبی با این‌ جنگ بود و کسب فرصت برای حل مشکل اش در آسیای غربی. در این راه او به خوبی با ترس های اوکراین و اروپا بازی کرد، و بالاخره توانست اروپا را محکم تر زیر سلطه خود بکشد.
اینکه اوکراین باید همان نقشی که اسراییل در آسیای غربی به عهده دارد را در میانه اروپا به عهده بگیرد و شکاف میان روسیه و اروپا را تشدید کند، امری است که استراتژهای آمریکا چون برژینسکی پس از فروپاشی شوروی، در دهه آخر قرن بیستم، مطرح کرده بودند.
ترامپ توانست با فشار به اوکراین امتیاز استفاده از معادن و منابع طبیعی این کشور را به دست گیرد. همچنین با ترساندن اروپا از لولوی روسیه توانست اروپا را در امر گمرگ ها، و سرمایه گزاری عظیم برای تسلیحات و نظامی گری مطیع خود کند.[ß]

✍ عبداله باباخانی – کارشناس بین‌المللی انرژی در کانال تلگرام خود نوشت:
فرض کنید از امروز بخواهیم انرژی ایران را از نو بازسازی کنیم؛ نه با شعار، نه با تعارف، بلکه با عدد، منطق و مدیریتی در تراز جهان امروز.
آیا می‌توان در یک دوره ۱۵ ساله، ایران را به «پایداری انرژی» رساند؟ پاسخ برخلاف تصور رایج، آری‌ است؛ مشروط به چند پیش‌فرض ساده، اما بنیادین.
محاسبه نیاز انرژی؛ نسخه منطقه‌ای با استاندارد جهانی
مطابق داده‌های تطبیقی از کشورهای دارای اقلیم مشابه (مانند ترکیه، عربستان یا مکزیک)، برای تأمین انرژی پایدار یک جمعیت ۸۰ تا ۸۵ میلیونی با الگوی زندگی شهری مدرن و صنعتی‌شده، نیازهایی در این حدود تعریف می‌شود:
•حدود ۹۰ میلیارد متر مکعب گاز طبیعی در سال (برای برق، گرمایش و صنعت)
•حدود ۱.۵ میلیون بشکه نفت و میعانات در روز (برای تولید فرآورده‌های مورد نیاز داخلی مانند بنزین، دیزل و خوراک پتروشیمی)
•تأمین ۲۰ تا ۳۰ درصد سبد انرژی از منابع تجدیدپذیر شامل خورشیدی و بادی
این ارقام نه تخیلی‌اند و نه افراطی؛ بلکه در کشورهایی مانند برزیل، ترکیه و مالزی، با جمعیت مشابه و درآمد متوسط، به‌عنوان نقطه تعادل در حکمرانی انرژی پذیرفته شده‌اند.
آنچه ایران را از دستیابی به این تعادل بازداشته، کمبود منابع نیست؛ بلکه فقدان ساختار یکپارچه، نبود شفافیت، و حکمرانی رانتی انرژی است.
برنامه ۱۵ ساله: از آشفتگی به پایداری
با ایجاد یک ساختار متمرکز ملی برای انرژی (نه تفکیک‌شده میان وزارت نفت، نیرو و سه نهاد دولتی دیگر ) و تدوین یک برنامه عملیاتی ۱۵ ساله، می‌توان به‌تدریج از بحران فعلی خارج شد. مسیر پیشنهادی، شامل سه مرحله کلیدی است:
۱. دوره اضطراری (۵ سال نخست)
• بازسازی زیرساخت‌های فرسوده برق و گاز
• کاهش هدررفت انرژی (که اکنون سالانه بیش از ۵۰ میلیارد دلار برآورد می‌شود)
• حذف یارانه‌های پنهان و بازتوزیع هدفمند
• شروع ساختار جدید انرژی‌های تجدیدپذیر با ۵ تا ۷ گیگاوات ظرفیت اولیه
۲. دوره نوسازی (۵ سال میانی)
• توسعه گسترده نیروگاه‌های سیکل ترکیبی
• سرمایه‌گذاری در پالایشگاه‌ها و تبدیل نفت خام به فرآورده
• ایجاد شبکه برق هوشمند و مقاوم‌سازی در برابر بحران
• تثبیت انرژی تجدیدپذیر به‌عنوان بازیگر اصلی در برق مصرفی شهرها
۳. دوره پایداری (۵ سال پایانی)
• رساندن سهم انرژی‌های پاک به ۳۰ درصد از برق مصرفی
• اتصال شبکه انرژی ایران به بازارهای منطقه‌ای (مانند کشورهای همسایه در حوزه برق و گاز)
• استقلال واقعی انرژی با تمرکز بر نیاز داخلی، نه صادرات خام
خورشید و باد: نادیده‌گرفته‌شده‌های ثروتمند
ایران با بیش از ۳۰۰ روز آفتابی در سال و کریدورهای بادی در شرق و شمال‌شرق، از بهترین موقعیت‌ها برای توسعه انرژی تجدیدپذیر در منطقه برخوردار است.
اگر سالانه حداقل ۵ گیگاوات نیروگاه خورشیدی و بادی به شبکه متصل شود، تا پایان دهه دوم، ایران می‌تواند تا یک‌سوم برق مصرفی خود را از منابع پاک تأمین کند—یعنی بدون وابستگی به گاز یا دیزل.
جمع‌بندی: آیا شدنی است؟
بله، مشروط بر آن‌که:
• از ساختارهای رانتی فعلی عبور کنیم
• انرژی را نه ابزار تبلیغاتی، بلکه بنیان زندگی و امنیت ملی بدانیم
• برنامه‌ای علمی، شفاف و مشارکتی با جامعه تدوین شود
پایداری انرژی در ایران ممکن است؛
اما تنها به شرط آن‌که بازسازی ساختار حاکمیت انرژی، بر بازسازی تأسیسات مقدم شود

نتانیاهو تصمیم به گسترش جنگ دارد
نخست‌وزیر اسرائیل اعلام کرده است که قصد دارد فرمان به تصرف کامل نوار غزه بدهد. تشدید جنگ، قحطی و گرسنگی بیشتر را مکمل بمب و گلوله می‌کند. حمله دوباره به ایران هم یک برنامه محتمل است.

بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل دیروز (۴ اوت) اعلام کرد که این هفته کابینه امنیتی خود را برای بررسی نحوه هدایت ارتش به منظور تحقق اهداف جنگی در غزه تشکیل خواهد داد. رسانه‌های اسرائیلی گزارش داده‌اند که نخست‌وزیر متمایل به گسترش حمله و تصرف کامل قلمرو فلسطینی است. گزارش‌ها می‌گویند که نتانیاهو مدعی است آزادی گروگان‌های باقی‌مانده در دست حماس با «پیروزی قاطع نظامی» میسر است. تشدید عملیات نظامی در قلمرو فلسطینی باعث رضایت وزیران راست‌گرای ‌افراطی در ائتلاف حاکم نتانیاهو خواهد شد که همواره مخالف آتش‌بس بوده‌اند.
گسترش جنگ با موضع رسمی آمریکا در تضاد است. استیو ویتکاف، نماینده ویژه ترامپ در امور خاورمیانه، به‌تازگی به خانواده‌های گروگان‌ها گفته است که واشنگتن از پایان جامع جنگ در غزه که منجر به آزادی گروگان‌ها شود حمایت می‌کند و این به معنای جنگ بیشتر نخواهد بود.
گرسنگی و مرگ بیشتر
هرگونه گسترش درگیری، خطر وخیم‌تر شدن بحران انسانی در غزه را در پی خواهد داشت. یک نهاد بشردوستانه وابسته به سازمان ملل اعلام کرده است که این منطقه با قحطی مواجه است و حدود ۲,۱ میلیون نفر ساکن غزه دچار گرسنگی گسترده هستند.
با وجود افزودن شدن بر کمک‌های انسانی، گروه‌های امدادی می‌گویند اسرائیل همچنان اجازه ورود کافی کمک‌ها به غزه را نمی‌دهد. اسرائیل وجود قحطی را انکار کرده و سازمان ملل را به عدم توزیع مؤثر کمک‌ها متهم می‌کند.[ß]

هشتادمین «سه‌شنبه‌ی نه به اعدام» : تداوم مبارزه برای زندگی و عدالت از مشروطه تا قزلحصار
در شرایطی که جمهوری اسلامی با نمایش خشونت‌بار قرون‌وسطایی احکام اعدام و قطع دست در پی بازسازی اقتدار از دست‌رفته‌ی خود است، زندانیان سیاسی در ۴۸ زندان کشور دست به اعتصاب غذا زده‌اند.

۱۴ مرداد ۱۴۰۴
چرخه بی‌وقفه اعدام و شکنجه ادامه دارد
کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در حالی به هفته‌ی هشتادم خود رسیده که تنها در یک هفته گذشته، دست‌کم ۳۰ زندانی ـ از جمله دو زن ـ در زندان‌های ایران اعدام شده‌اند. چهار نفر از آنان، از بازداشت‌شدگان بلوچ جنبش «زن، زندگی، آزادی» بودند.
یکی از این اعدام‌ها به‌طور علنی در ملأ عام انجام شد؛ در سال ۲۰۲۵ تاکنون، احکام اعدام دست‌کم در پنج مورد به‌صورت عمومی اجرا شده‌اند: نمایش‌هایی هولناک، غیرانسانی و خشن برای پنهان‌سازی ترس و اضطراب یک حکومت که پایه‌های اقتدارش سست شده است.
در هفته‌ای که گذشت، سه زندانی در زندان ارومیه با قطع انگشتان مواجه شدند؛ مجازاتی قرون‌وسطایی که عفو بین‌الملل آن را بخشی از «چرخ‌دنده‌های ماشین شکنجه» خواند و گزارشگر ویژه سازمان ملل، مای ساتو، آن را «غیرانسانی و تحقیرآمیز» توصیف کرد.
همچنین گزارش‌ها از اعدام پنج شهروند افغانستانی در ماه گذشته حکایت دارند؛ نشانگر آنکه خشونت سازمان‌یافته، نه‌فقط علیه معترضان، به ویژه علیه اقلیت‌های ملی، بلکه علیه مهاجران نیز در حال گسترش است.
این خشونت‌ها تنها به اعدام و قطع عضو محدود نمی‌شود. هم‌اکنون از سرنوشت شماری از اعضای کارزار که در واحد ۴ زندان قزلحصار زندانی‌اند، خبری در دست نیست. در ۴ مرداد، آنان هدف یورش مأموران امنیتی قرار گرفتند و بسیاری به سلول‌های انفرادی بند امن واحد ۳ منتقل شدند.[ß]

سازوکار و دلایل مهندسی آمار اعتیاد در ایران؛ ده سال تکرار یک عدد
حسین ذوالفقاری، دبیرکل ستاد مبارزه با مواد مخدر، بار دیگر ارقام یک دهه پیش را درباره شمار معتادان ایران تکرار کرد:  ثبات این اعداد در پدیده‌ای پویا همچون اعتیاد، از نگاه بسیاری از ناظران، نشانه‌ای از مهندسی آماری و ابزاری برای مدیریت تصویر بحران است؛ رویکردی که هم پیام اطمینان‌بخش به داخل می‌دهد و هم وسیله‌ای برای چانه‌زنی در عرصه بین‌المللی فراهم می‌کند.

رابطه آشکاری میان اعتیاد کودکان با اعتیاد خانواده‌هایشان وجود دارد © .
توسط:ناصر اعتمادی
حسین ذالفقاری، دبیر کل ستاد مبارزه با مواد مخدر، با تکرار ارقام ده سال پیش در خصوص شمار معتادان ایران گفت : "بر اساس پیمایشی که در سال ١۳٩٤ انجام شد، حدود دو میلیون و هشتصد هزار نفر معتاد [دایمی] و همچنین یک میلیون و هشتصد هزار نفر نیز به عنوان مصرف‌کنندگان تفننی [معتادان غیردایمی] مواد مخدر شناسایی و معرفی شده‌اند."
دبیر کل ستاد مبارزه با مواد مخدر بار دیگر جمهوری اسلامی ایران را "خط مقدم مبارزه" با قاچاق مواد مخدر معرفی کرد و خواستار حمایت بیشتر نهادها و کشورهای غربی شد. او برخورد برخی کشورهای غربی را در زمینۀ مبارزه با مواد مخدر دوگانه خواند و افزود : «برخی کشورها به دولت‌های منطقه کمک‌های مالی و تجهیزاتی ارائه می‌دهند، اما جمهوری اسلامی ایران، با وجود خط مقدم بودن در مبارزه با مواد مخدر، نه‌ تنها از کمک‌های بین‌المللی محروم است بلکه در جایگاه مطالبه‌گری هم قرار گرفته است."[ß]

شیرین عبادی، حقوق‌دان و برنده جایزه نوبل صلح، در پیامی تصویری به همایش «همکاری ملی برای نجات ایران» گفت: «ساختار جمهوری اسلامی اجازه هیچ اصلاحاتی را نمی‌دهد.»
او با بیان اینکه نه جمهوری‌خواه و نه سلطنت‌طلب است بر اتحاد نیروهای مخالف جمهوری اسلامی تاکید کرد و افزود: «یا متحد می‌شویم، دست در دست هم پیروز خواهیم شد یا اینکه مانند سالیان قبل اختلافات را ادامه خواهیم داد، متحد نخواهیم شد و تک‌تک در انزوای خود شکست خواهیم خورد. زمان انتخاب فرا رسیده است.»
این حقوق‌دان اضافه کرد: «درخواست رفراندوم از حکومت ثمری ندارد زیرا آن‌را تبدیل به نمایشی جهت مشروعیت می‌کند.»

*داستان کوتاه امروز :*
ــ انسانیت ساده یا پیچیده
چند وقت پیش با پدر و مادرم رفته بودیم رستوران که هم آشپزخانه بود هم چند تا میز گذاشته بود برای مشتریها ,, افراد زیادی اونجا نبودن , 3نفر ما بودیم با یه زن و شوهر جوان و یه پیرزن پیر مرد که نهایتا 60-70 سالشون بود ,,
ما غذا مون رو سفارش داده بودیم که یه جوان نسبتا 35 ساله اومد تو رستوران یه چند دقیقه ای گذشته بود که اون جوانه گوشیش زنگ خورد , البته من با اینکه بهش نزدیک بودم ولی صدای زنگ خوردن گوشیش رو نشنیدم , بگذریم شروع کرد با صدای بلند صحبت کردن و ...[ß]

از دل تاریک تاریخ
——————————————
آیا ایران قربانی ترور کسروی شده است؟!
محمد کوراوند:
ترور کسروی و تاوان اجتماعی آن
در خاطرات آیت الله مستجابی چنین آمده است:
« در نجف حین تحصیل با نواب صفوی آشنا شده بودم. با سید مجتبی نواب صفوی قرار گذاشتیم که بیاییم تهران با احمد کسروی و چند تا از علمایی که بعد از مشروطه منحرف شده بودند بحث و مناظره کنیم. آمدیم ایران با آشیخ باقر کمره‌ای بحث کردیم. اطراف این شیخ را کمونیست‌ها گرفته بودند. بعد از چند روز بحث قانع شد. دیگران هم به همین منوال، خیلی زود راه افتادند اما کسروی نه.
روزی که برای بحث رفتیم سراغ کسروی هر سه نفر ما را یک لقمه کرد. آدم کارکرده و بسیار باسوادی بود. وکیل هم بود. با همه آن حرارتی که نواب صفوی و ما داشتیم، ما را یک لقمه کرد. یاران نواب چند تا جلسه دیگر هم گرفتند و بعد دیدند فایده ندارد و حریفش نمی شوند. بالاخره رفتند و او را کشتند.
بار اول که نواب اقدام کرد کسروی کشته نشد. بار دوم سید حسین امامی کار را تمام کرد. در راهروی دادگستری۲۴ضربه چاقو بهش زد و البته چند تایی هم گلوله»
این چند خط بخش تلخی از تاریخ عبرت آموز معاصر ماست که نشان می دهد ما چه راه سختی از اعماق تصلب تا به امروز پیموده ایم.
اما تاسف بار تر از ترور، واکنش جامعه و رفتار خواص پس از قتل کسروی بود.
فردای واقعه برخی علماي نجف‌ به تهران تلگراف زدند و خواستار آزادی فوری عاملان ترور شدند. كاشاني و دیگر حامیان معنوی فداییان اعلاميه پخش كردند که درصورت محاکمه ضاربین دست به اقدامات جدي و اساسي خواهند زد.
دادگستری شاهنشاهی که راپورت زمان و مکان دادگاه کسروی را به فداییان داده بود، هیچ محافظتی از کسروی نکرد. چندی پس از ترور هم برادران امامی بلاقید آزاد شدند.[ß]

https://t.me/TahlilZamane/89970
تحلیل زمانه, [2 Aug 2025 um 12:39]

«بسیاری از تماس‌ها و برنامه‌ها از گوشی‌های متهمان و مقتولان پاک شده‌ و با توجه به ابهامات موجود، احتمالا پای یک آمر در میان است.»
پایان پرونده قتل فحیع داریوش مهرجویی و وحیده محمدی فر؛ تمامی اولیای دم از قصاص افغان‌های قاتل گذشت کردند!!!
وکیل نوبان فشندی مادر همسر مهرجویی گفت اجرای حکم قصاص نه‌تنها منجر به کشف حقیقت نمی‌شود بلکه چه‌بسا زمینه‌ساز خاموش شدن بخشی از حقیقت باشد که هنوز در ابهام باقی مانده است.» این وکیل دادگستری افزود:
مانوش منوچهری، وکیل خانواده مهرجویی، نیز اسفند پارسال گفته بود:‌ «بسیاری از تماس‌ها و برنامه‌ها از گوشی‌های متهمان و مقتولان پاک شده‌ و با توجه به ابهامات موجود، احتمالا پای یک آمر در میان است.» به گفته وکیل خانواده مهرجویی: «خیلی از تماس‌های گوشی‌های مقتولان که در روز آخر با آن‌ها گرفته شده، هم پاک شده؛ همین‌طور اپلیکیشن‌های واتس‌آپ، تلگرام، اینستاگرام از گوشی مقتولان و متهمان پاک شده بود و در موبایل‌ها اصلا موجود نبود.»
#تحلیل_زمانه
🌍 @TahlilZamane

زاینده رود ؛ دیروز و امروز

توفان الکترونیکی شماره 229 نشریه الکترونیکی حزب کارایران مرداد ماه 1404 را ملاحظه فرمائید