شعر منتشر نشده از شهریار(?) که در زمان حیاتش اجازه چاپ نداشت؛؛!

شعری سیاسی و نایاب از استاد شهریار كه هر بيت آن با بيان حال و روز شوم اين ديار، هر ايرانى را به جايگاه اصيل خود باز ميگرداند...

جای آن دارد که ریزد؛ خون ز چشم روزگار/

در عزایِ کشورِ دارا و خاک مازیار___

میهنِ بَرزین و خاکِ بَرمَک و مُلکِ قُباد/

کشور آذرگُشَسب و سرزمین شهریار___

پایگاه پاکدینان، مَأمَنِ آزادگان/

سرزمین رستم و جولانگهِ اسفندیار___

مسکن ابن مقفع، جایگاه بوعلی/

پرورشگاه سنایی، معرفت را پود و تار___

مَهدِ بو مسلم، که از شمشیر و از تدبیر او/

در کف عباسیان آمد زِمام اختیار___

بیشهی یعقوب لیث، آن شیر میدانهای جنگ/

آنکه نامش هست تا پایان عالم استوار___

زادگاه سربداران؛ کز پِیِ کسب شرف/

از وطن کردند اقوام مغول را تار و مار___

یا رب این ایرانِ من؛با آنهمه فَرُّ و شُکوه/

یا رب این ایرانِ من؛با آنهمه عز و وقار___

اینچنین پر بسته و دلخسته و زار و نژند/

اینچنین افسرده و پژمرده و زار و نزار___

ای زبانم لال، گردد نام فردوسی خفیف/

ای دو چشمم کور، کُافتد؛ نام حافظ زِاعتِبار___

شاه مردی رفت و در دنبالش آمد گُندِه دزد/

تاجداری رفت و آمد در پِیَش عمامه دار___

چکمه پوشی رفت و آمد بعد از آن نعلین پوش/

شهسواری رفت و آمد در پیِ او خر سوار___

هر طرف دستار میبینی رُسَن اندر رُسَن/

هر طرف عمامهها یابی قطار اندر قطار___

اِشکَمِ این لاشخورها؛ کِی بُوَد سیری پذیر/

کِی بُوَد در کار این دَستار بندان بند و بار___

در لباس دین؛ولی این عدهء دنیا پرست/

در پیِ تاراج ملت؛بدتر از قوم تتار___

بهر تقسیم غنائم؛ با هم اندر کِشمَکِش/

بهرِ توزیع مَناصِب؛ با هم اندر گیر و دار___

نغمه ی وا محنتا گردیده از هر سو بلند/

بانگِ واویلا به گوش آید؛ ز هر شهر و دیار___

تیربارانهای دائم؛ بر خلاف حُکم شرع/

کُشت و کُشتارِ مداوم ؛عَکسِ اَمرِ کردگار___

ابلهی بر ملک خوزستان زَنَد دیوانه وش/

احمقی در خاک کردستان کُشَد دیوانه وار___

اینهمه آدمکشی با نام اسلام ای دریغ/

اینهمه غارتگری با نام اسلام ای هوار___

نیستند ایرانی اینها؛از عرب هم بدترند/

چون عرب را باشد از فرهنگ ایران افتخار___

دوستی هاشان بود با خصم ایرانی عیان/

دشمنی هاشان بود با خلق ایران آشکار___

فَرِّ یزدانی خِرد؛بر فرقشان مانند پُتک/

پرچم ایران رود در چشمشان مانند خار___

گشته بوعمار و بوهانی و صدها گَند بو/

جانشین بویه و سیبویه و آل زیار___

ارزش ریش این زمان در دیده بیرون از حساب/

قیمت پشم این زمان در دیده بیرون از شمار___

بینم آن روزی که آید نوبت مُلا کُشی/

میکند آخوند بی نعلین از هر سو فرار___

ابلهان را محفل است این؛ یا بود دارالشیوخ/

خبرگان را مجلس است این؛ یا بود بیت الحمار___

کسب قدرت میکنند اما برای نَفس خویش/

وضع قانون میکنند اما برای انحصار___

کی وطن در چنگ این خودکامگان یابد سکون/

کی وطن در دست این نابخردان گیرد قرار___

ای که هستی در دیار ما حقیقت را ستون/

ای که هستی تو در این کشور شریعت را مدار___

ملت ایرانِ ما چون گوش بر فرمانِ توست/

خلق آذربایجان چون باشدت فرمانگزار___

دشمنان خلق ایران را ز دور هم بران/

دوستانِ ملک ایران را به گِرد هم بیار___

نیست باکی گر که جانم را بگیرنداین خسان/

نیست پروایی شود گر پیکرم بالای دار___

زانکه من جز نام ایرانی نمیآرم به لب/

زانکه من جز بهر ایرانی نمیگویم شعار...

# شهریار#