رادیو فردا « حلال » شد

حکومت ناخواسته اعتراف کرده است که مردم دیگر به حرف ها و حدیث های حکومتی هیچ اطمینانی ندارند .             پس، می کوشند از زبان و با زبانِ « دشمنان » خود، مردم را مجاب کنند . و این، اوجِ درماندگیِ حکومتی است که به مردم خود پشت کرده است

در حاشیه ی هر انتخاباتی، در هر جای دنیا، اتفاقات ریز و درشت و زشت و شیرینی به وقوع می پیوندد که گاه به موضوع اصلی تبدیل می شوند و موضوعی هایی می شوند داغ برای مطبوعات و رسانه های دیداری و شنیداری، که گاه باعث تفریح مردم می شوند و گاه خشم و انزجار آنان را برمی انگیزند . اما، گویا تقدیر چنین است که در مملکت ما، با آن چنان پدیده هایی رو به رو شویم که در آنِ واحد هم باید از فرط سبک مغزی و پریشان اندیشیِ پدیدآورندگانش قهقه سر داد و هم ضجه زد از سرنوشتی که برایمان رقم زده اند

اما نه در حاشیه که در مرکز ماجرا، تبلیغاتِ پردامنه ی « انتخابات » اخیر مجلس در ایران، خطر حمله ی نظامی به ایران است؛ و ترساندن مردم ایران که اگر در این انتخابات شرکت نکنند، آمریکا به ایران حمله می کند ! چنین گفتارِ « انتخاباتی »ای، زبان حال حکومت گرانی است که با مردم خود رفتار وزبانی پر خشم و عتاب دارند، اما در دل قالب تهی کرده اند و با چشمانی نگران در اندیشه ی فردای خویش نشسته اند . حکومت گرانی که بیش از همه می دانند که مردم از آنان روی برتافته اند و عطایای وعده ها ی شان را به لقایش بخشیده اند؛ حکومت گرانی که بیش از همه می دانند چه بر سر مردم آورده اند و نا امید از آنان، دست به سوی « دشمنان » خود دراز کرده اند تا به کمکِ آنان مردم را به پای صندوق های رأی بکشانند ! نمونه ای بیاوریم از نمونه ها : « کانون فرهنگی شهید همت » که از امکانات وسیع حکومتی برخوردار است، در بَنِرهای تبلیغاتی فراوانی که به گونه ای وسیع در شهر تهران برپا کرده است، برای تشویق مردم به شرکت در « انتخابات »، همه ی « خط قرمز » های اعلام شده ی حکومتی را در هم نوردیده است و از جمله نوشته است « رادیو فردا : در صورتی که مشارکت مردم ایران در انتخابات مجلس آتی کم تر از 50 در صد باشد، آمریکا می تواند به راحتی به ایران حمله کند » !

در « فضیلتِ » این « انتخابات » بسیار گفته اند و گفته ایم؛ اما گویا، تنها این یک فقره شعبده بازی را کم داشت که به لطف آقایان تکمیل شد !

از این بگذریم که از قرار « رادیو فردا » اصولاً چنین گفتار و جمله ای را تکذیب کرده است و آن را جعلی دانسته است، پرسیدنی است واماندگی به کجا رسیده است که آقایان دست به دامانِ رادیو فردا شده اند و آن را جزء شرکای انتخاباتی خود قرار داده اند !؟ پرسیدنی است که چه شده است که هماوردِ حکومت نه آمریکا و غرب و ...، بلکه یک « رادیو » شده است !؟

اما، در بطنِ این تقلا ها و شعبده بازی ها، حقیقت بزرگی نهفته است . حکومت ناخواسته اعتراف کرده است که مردم دیگر به حرف ها و حدیث های حکومتی هیچ اطمینانی ندارند . پس، می کوشند از زبان و با زبانِ « دشمنان » خود ( که می پندارند مردم به آن ها بیش تر از حکومت شان اعتماد دارند ) مردم را مجاب کنند . و این، اوجِ درماندگیِ حکومتی است که به مردم  خود پشت کرده است و در حق آنان از هیچ کاری روی گردان نبوده و نیست .

هیچ کشوری و هیچ نیرویی حقِ حمله ی نظامی به ایران را ندارد . این، سخنِ همه ی ایرانیان آزادی خواه و ترقی خواهی است که دل در گروِ میهن و مردمِ خود دارند . اما، مجلسی که با محروم کردن مردم از اصلِ خدشه ناپذیر و تفکیک ناپذیرِ تعیینِ آزادنه ی سرنوشتِ خود، شکل بگیرد که در بنیاد و در واقعیت خود نماینده ی مردم نیست؛ در هنگامه ی حادثه های بلاخیز و سرنوشت ساز، نه می تواند و نه می گذارند که حافظِ هستیِ مُلک و ملت باشد