پروانه یک از خوانندگان بسیار قدیمی می باشد که سالهای سال صدایش مشتاقان بسیاری داشت.وی که فعالیت هنری خود را از تئاتر شروع کرد. یکروز بصورت آزمایشی تصنیفی از بانو روحبخش را خواند که انزمان ترانه روز بود و همین اجرا این باعث اغاز کار هنری پروانه شد.بانو پروانه که اصالتاٌ اذری بود و در رادیو تبریز تصنیف های ترکی می خواند. و بعدا به رادیو ایران امد(گویا سال 1328) و علاوه بر تصنیفهای ترکی ترانه های فارسی خواند.و ی در همان سالها با مجید وفادار آهنگساز معروف رادیو آشنا شد .هر چند نشریه های انزمان خبر ازدواج این دو را می دادند.اما در واقع هرگز این اتفاق بقوع نپیوست. و این دو تنها دو دوست هنری بودند.اکثر ترانه های پروانه مخصوصا ترانه های فارسی که خوانده اهنگهایش را مجید وفادارساخته است و از ترانه سراهایی که پروانه زیاد از ان ها شعر می گرفت می توان به کریم فکور اشاره کرد. پروانه بر روی چند ترانه که خودش سروده اهنگ گذاشته است. فعالیتوی تا اوسط دهه 40 استمرار شد و پس از یکدوره کم کار شدن از رادیو کناره گیری کرد و در همان سالها بر اثر بیماری پاهایش را از دست داد و فلج شد.،...........
hossein jafari

پروانه آهنگ مراببوس را برای نخستین بار درفیلمی به نام "اتهام" خواند که درآن ژاله و خواجوی واحتمالا محسن مهدوی بازی میکردند. خواجوی قصد تجاوز به ژاله را داشت که وی او را کشت واین زن را به اتهام این قتل برای اعدام می بردند که درهمان هنگام دختر هفت هشت ساله اش را درآغوش گرفته و این ترانه را برای او میخواند. این فیلم درسال 1337 اکران شد که این سینما در ابتدای استانبول و نبش لاله زار قرار داشت که بعدا تغیر نام یافته به سینما سهیلا نام گذاری شد. این خانم پروانه چندین ترانه خوانده بود که دوسه تای آنها بسیار مردم پسند شدند از جمله ترانه ای به نام "شب های تهران" و دیگری "آن دام بلند که می بینی یارمن است" که گمانم این دومی را هم دریکی ازفیلم بسیارقدیمی خوانده بود. پروانه برای آخرین بار درسالهای 1348-49 روی ویلچر در شو میخک نقره ای فریدون فرخ زاد ظاهرشد وکسی ازمرگ او خبرندارد. خواهر این پروانه خانمی بود به نام "دلبر" که فقط ترانه های آذربایجانی در رادیو تهران می خواند. یاد همه آنها بخیر و بدنیست که این نام ها فراموش نشوند که هریک بخشی از موسیقی معاصرما را تشکیل داده اند. نه همه شجریان و بنان می شوند و نه همه مردم حتما باید از این گونه خواننده ها خوششان بیاید. هر هنرمندی جای خود را دارد و علاقمندان خود را. یادشون بخیر ,, روحش شاد