بحران حقوق بشر در ایران

Iran's Human Rights Crisis

۱۴ اردیبهشت ۱۳۸۹

 

وضعیت حقوق بشر در ایران بحرانی است. این یک ادعای خام و یا آغاز یک بیانیه سیاسی نیست. هر روز نام یکی از کشته‌شدگان بعد از انتخابات ۸۸  بر روی صفحات اینترنت نقش می‌بندد. اگر به سایت‌های ایرانی و صفحات فیس بوک مراجعه کنید خبر اعدام، زندان‌های طولانی مدت با انواع شکنجه‌های روحی و جسمی‌، بازداشت‌ دانشجویان، فعالین سیاسی‌، قومی‌، کارگری و ‌مذهبی و...مدام در  تیتر اول خبرها به چشم می‌خورد. ‌زندان‌ها پر است از زندانیانی که هنوز هیچ نامی از آنها در هیچ جا وجود ندارد؛ معترضینی که در روز عاشورا یا بیست و دوم بهمن ‌‌۸۸ بازداشت شده‌اند و خانواده‌هایشان هیچ خبری از وضعیت آنها ندارند. زندانیانی که بی هیچ پیشینه فعالیت سیاسی و فقط به دلیل شرکت در یک تظاهرات مردمی به ارحاب متهم و حکم اعدام‌شان صادر می‌گردد. در سال  ۲۰۰۹ روزانه به طور متوسط یک نفر اعدام شدند‌؛ چهارصد و دو نفر  برپایه گزارش‌های ‌غیر رسمی اعلام شده در این سال به دار آویخته شدند. ‌از سوی دیگر  این آمار افزایش بیست درصدی نسبت به گزارش سال قبل از تعداد اعدامیان در ایران  دارد. در بهمن ماه  سال ۱۳۸۸ دو زندانی سیاسی به جرم محاربه با خدا و تنها به دلیل عضویت در یک گروه ضد جمهوری اسلامی به دار آویخته‌شدند. محمدرضا علی زمانی و آرش رحمان‌پور دو جوانی بودند که در زمستان سال  ۲۰۱۰ به دار آویخته‌شدند. همینک نیز ۶ زندانی دیگر در آستانه اعدام قرار دارند. جرم یکی از این شش تن دادن شعار علیه رهبر جمهوری اسلامی ایران عنوان شده‌است.

ایران بر پایه گزارش کمیته حمایت از روزنامه نگاران،  بزرگترین زندان روزنامه نگاران در دنیا است. تعداد روزنامه نگاران زندانی در ماه‌ خرداد گذشته به ۹۰ نفر نیز رسید. فعالین حقوق بشر با اتهام «اقدام علیه امنیت ملی‌» و«‌نشر اکاذیب» و یا همکاری با سازمان‌ مجاهدین خلق ( گروهکی که از ابتدای تاسیس جمهوری اسلامی از مخالفان سرسخت آن بود) زندان‌های طولانی را تجربه می‌کنند. در کنار فشارها و بازداشت‌های گسترده روزنامه‌ها که منبع اصلی درآمد قشر وسیعی از مردم است با دلایل واهی تعطیل و هر روز تعداد بیشتری از جوانان بیکار می‌شوند. روزنامه‌نگارانی ،   چون احمد زید آبادی ، عمادالدین باقی، عیسی سحر خیز ، مسعود باستانی،   ساسان آقایی و  هنگامه شهیدی هنوز در بندهای نمور زندان‌ها روز را شب می‌کنند. فعالین حقوق بشر و دانشجویی چون شیوا نظرآهاری ، شبنم مددزاده، کوهیار گودرزی، عبدالرضا احمدی، مهدیه گلرو، لاله حسن پور، حسام فیروزی و علیرضا فیروزی دیگر زندانیانی هستند که با گذشت دوران طولانی بازداشت هنوز وضعیت پرونده آنان مشخص نشده‌است. مهدیه گلرو با وجود بیماری گوارشی هنوز در بند عمومی زندان اوین است. پرداخت وثیقه ۷۰۰میلیونی که با اعتراض خانواده او به ۵۰۰میلیون تومان کاهش یافت از عهده همسر وی بر نمی‌آید و او مجبور است در زندان بماند.

اعدام‌های گسترده کردها درماه‌های گذشته و با توجه به فضای ملتهب ایران کمتر مورد توجه قرارگرفت. ۲۲ تن از فعالین سیاسی و مدنی در کردستان در آستانه اعدام قرار  دارند. اتهام یکی از این افراد ، حبیب الله گلپری  تنها به همراه داشتن چند جلد کتاب بوده‌است که بخاطر آن به زودی اعدام خواهد شد. دانشجویان بسیاری در کردستان این روزها از ادامه تحصیل محروم می‌شوند. هوشنگ شانوازلو ، فرزاد علی سلطانی ، کاظم کاظمی نسب، شروین اسدی، محمد حمیدی، رسول حسینی، مهدی کهبر  ، سینا روشنی،سید شهاب الدین فاضلی، حمزه حسنی  و پریا نیکبین دانشجویانی هستند که در ماه‌های گذشته در کردستان از تحصیل منع شده‌اند.

فعالین سیاسی جبهه مخالف دولت دهم در حالی در زندان به  سر می‌برند که بسیاری از آنها با بیماری‌های سختی دست و پنجه نرم می‌کنند و نیاز به درمان های فوری و بستری در بیمارستان دارند. بهزاد نبوی ، عبدالله مومنی و  محمد ملکی زندانیان سیاسی بودند که با وجود بیماریهای متعدد و کهولت سن بازداشت‌های طولانی و شرایط سخت سلول‌های انفرادی  زندان را تحمل نمودند.

اقلیت دینی بهایی در ایران همیشه مورد آزار و اذیت  قرار گرفته‌ و از تمامی حقوق اولیه شهروندی محروم بوده‌اند. بازداشت گسترده بهاییان بعد از عاشورای سال ۸۸ و احکام سنگینی که برای آنها در نظر گرفته‌شد مشتی از فشارهایی است که بر آنها  در سال‌های  اخیر  رفته‌است.حمله به منزل بهاییان استان ، استان فارس و تهران و جلوگیری از فعالیت‌های مسالمت آمیز آنهااز موارد آشکار نقض حقوق بشر در ایران است.

گذار با توجه به این بحران انسانی و  به عنوان رسانه‌ای که ترویج باور به حقوق بشر و دفاع از آن را در سه سال گذشته سرلوحه کار خود قرارداده‌است، بر آن است تا در قالبی نو به مساله حقوق بشر بپردازد. در این قالب جدید،  گزارش‌های ماهانه از وضعیت حقوق بشر در  ایران  با توجه به حقوق زندانیان سیاسی، محکومین، زنان، کودکان، کارگران، همجنسگرایان،  اقلیت‌های دینی و قومی منتشر خواهند شد . در این گذر گذار تلاش خواهد کرد با پوشش دادن تمامی موارد نقض حقوق بشر که موثق انتشار می‌یابند  در دفاع از حقوق اولیه ایرانیان گام بردارد.

گذار برای نشر گزارش‌های خود کمک همه شما خوانندگان و دوستان را خواستار است. ارسال اخبار قابل استناد و پیگیری  از نقض حقوق بشر و سرگذشت‌های قربانیان حقوق بشر در ایران به ما این فرصت را خواهد داد تا با انتشار آن  در راستای هدف روشنگری گام برداریم.